Akademik Veri Yönetim Sistemi
Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, cilt.24, sa.4, ss.1607-1615, 2020 (Hakemli Dergi)
Arap edebiyatı tarihinde “Muhadram şairler” olarak bilinen hem Cahiliye hem de İslâmî dönemde yaşamış olan şairlerden birisi olan Ebû Mihcen es-Sakafî’nin asıl adı Abdullah b. Habîb’tir. Çevresi tarafından iyi bir binici, iyi bir savaşçı, güçlü bir kişiliğe sahip mert, yiğit ve cömert bir kişi olarak tanınırdı. Tüm bu üstün vasıflarının ötesinde meşhur bir şairdi. İslâm dinini kabul ettikten sonra kişiliğini ve şairliğini adeta taçlandırmış olmasına rağmen içkiye olan düşkünlüğü ve Müslüman olduktan sonra da içki içmeye devam etmesi onu Arap edebiyatı tarihi ve aynı zamanda İslâm Tarihi’nin tartışmalı bir ismi haline getirmiştir. Biz de bu çalışmamızda Ebû Mihcen es-sakafî’nin eski Cahiliye adetleri ile sonradan kabul ettiği yeni din olan İslâm’ın temel kuralları ve öğretileri arasında yaşadığı gelgitler ve bunun şiirine yansıması biçiminde içine düştüğü çelişkiyi bir nebze olsun irdelemeye çalıştık.
Abu Mihcen ath-Thakafy, is one of poets who lived in both the Ignorance (Jahiliya) and the Islamic period known as “Mohadram poets” in the history of Arabic literature. His name was Abdullah b. Habib. He was by his surroundings as a good rider, a good warrior, a merciful, brave and generous person with a strong personality. Beyond all these superior qualities, he was a famous poet. Although he had crowned his personality and poetry after accepting Islam, he has very fond of drinking and continued drinking after becoming a Muslim. Thus, he became a controversial name of both of Arabic literarure and İslamic History. In this study, we tried to examinate the tides and contradicition in which Abu Mihcen ath-Thakafy lived between the old rules of Jahiliya and the basic rules and teachings of the new religion, Islam.