Tekerlekli Sandalye Basketbolcularının Zihinsel Antrenman ve Mücadele Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Alpdoğan S. S., Yarayan Y. E., İlhan E. L.

4. Uluslararası Herkes İçin Spor Kongresi, Ankara, Türkiye, 21 - 23 Mayıs 2021, ss.57-58

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.57-58
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu araştırma ile tekerlekli sandalye basketbolcularının zihinsel antrenman ve mücadele düzeylerini betimlemek ve aralarındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Araştırmaya tekerlekli sandalye basketbol branşından faal olarak spor yaşamına devam eden 108 erkek sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler, Behnke vd. (2017) tarafından geliştirilen Yarayan ve İlhan (2018) tarafından Türkçeye uyarlanan Sporda Zihinsel Antrenman Envanteri (SZAE) ile Rossato vd. (2018) tarafından geliştirilen ve Türkyılmaz ve Altıntaş (2020) tarafından Türkçeye uyarlanan Sporda Mücadele ve Tehdit Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Ayrıca araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen verilerin istatistiksel analizi için SPSS 22.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Normallik testi için çarpıklık basıklık değerlerine bakıldığında dağılımın normal olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde; T-Testi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon analizi ve Basit Doğrusal Regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular sonucunda sporcuların engel durumu değişkenine göre zihinsel antrenman ve mücadele düzeyleri incelendiğinde, istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermediği ancak engel durumu doğuştan olan bireylerin, engel durumu sonradan oluşan bireylere göre zihinsel antrenman ve mücadele düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmektedir. Sporcuların spor yapma yılı değişkenine göre zihinsel antrenman düzeyleri incelendiğinde, pozitif yönde düşük düzeyde, mücadele düzeyleri incelendiğinde negatif yönde düşük düzeyde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki göstermediği tespit edilmiştir. SZAE toplam ile mücadele arasında pozitif yönde orta düzeyde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Zihinsel antrenmanın sporcuların mücadele düzeylerini anlamlı düzeyde yordadığı görülmektedir. Elde edilen bu sonuç, sporcuların zihinsel beceri ve teknik düzeyleri arttıkça mücadele düzeylerinin de artacağı şeklinde yorumlanabilir. Araştırmanın bulguları ve sonuçları doğrultusunda zihinsel antrenmanın mücadele düzeyinde önemli rol oynaması nedeniyle zihinsel antrenmanın çalışma planlarına dahil edilmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir.

This study was aim to describe the mental training and challenge levels of wheelchair basketball players and to examine the relationship between them. 108 male wheelchair basketball players who actively continuing their sports life, voluntarily participated in the study. In this study, relational screening model, one of the quantitative research methods, was used. Data were obtained by using " Sport Mental Training Qestionnaire-SMTQ " developed by Behnke et al. (2017) and adapted to Turkish by Yarayan and İlhan (2018), and " Challenge and Threat in Sports Scale " developed by Rossato et al. (2018) and adapted to Turkish by Türkyılmaz ve Altıntaş (2020). Also, personal information form developed by the researchers was used. SPSS 22.0 statistical package program was used for the statistical analysis of the data obtained from the scales. When the skewness and kurtosis values for the normality test were examined, it was found that the distribution was normal. In the analysis of the data obtained in the research; T-Test, Pearson Product Moment Correlation analysis and Simple Linear Regression analysis were used. As a result of the findings obtained from the study, when the mental training and challenge levels of the athletes were examined according to the disability condition variable, it was seen that there was no statistically significant difference. However the mental training and challenge levels of the individuals with congenital disability were higher than the individuals whose disability was later. When the mental training levels of the athletes according to the variant of the year of doing sports were examined, it was found that there was no statistically significant relationship with a low level in the positive direction. When the challenge levels of the athletes according to the variant of the year of doing sports were examined, it was seen that there was no statistically significant relationship at a low level in the negative direction. It was determined that there is a moderately significant positive correlation between the SMTQ total and the challenge. It is seen that mental training significantly predicts the challenge levels of athletes. This result can be saying as the higher the mental skills and technical levels of the athletes, the higher the level of challenge. In line with the findings and results of the research, it is thought that it would be beneficial to include mental training in the study plans, since mental training plays an important role in the challenge level.