Genç kick boks sporcularının altı haftalık dinlenme dönemlerinde kuvvet performansını korumada crossfit, barbara ve klasik direnç antrenmanı yöntemlerinin karşılaştırılması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Atatürk Üniversitesi, Kış Sporları Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2020

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: CEBRAİL GENÇOĞLU

Danışman: İlhan Şen

Özet:

ÖZET

Genç Kickboks Sporcularının Altı Haftalık Dinlenme Dönemlerinde Kuvvet Performansını Korumada CrossFit Barbara Ve Klasik Direnç Antrenmanı Yöntemlerinin Karşılaştırılması

 

Amaç: Kuvvet performansının belirleyici olduğu bireysel sporlarda yarışma takvimine göre sekiz haftaya kadar dinlenme dönemleri olabilmektedir. Yarışma ve antrenman açısından çoğunlukla pasif geçen bu süre zarfında performansı korumak bir sonraki sezon için avantaj sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı genç Kickboks sporcularının 6 haftalık dinlenme dönemlerinde kuvvet performansının korunması amacıyla uygulanan CrossFit Barbara ve klasik direnç antrenmanı yöntemlerini karşılaştırmaktır.

 

Materyal ve Metot: Araştırmaya 16-20 yaş aralığında toplam 43 sporcu katılmıştır. Katılımcılar 21 kişilik CrossFit ve 22 kişilik direnç antrenman grubu olarak ikiye ayrıldıktan sonra CrossFit grubu 6 hafta boyunca, haftada iki gün, sırasıyla 20 pull-up (barfiks), 30 push-up (şınav), 40 sit-up (mekik) ve 50 squat (skuat) egzersizini üç dakika dinlenme aralıklarıyla 5 set olarak uygulamışlardır. Direnç antrenmanı grubu ise önceden belirlenmiş maksimum 1 tekrar gerçekleştirebildikleri ağırlıkların %70’i ile bench press (yatarak halter kaldırma), lat pull down (yukarıdan aşağıya oturarak ağırlık çekme), leg press (bacak ile ağırlık itme), biceps curl (dambıl ile pazı çalışması) ve triceps extension (arka kol kası çalışması) egzersizlerini 3 dakika aralıklar ile 4 set olarak uygulamışlardır. Altı haftalık periyodun öncesinde ve sonrasında sporculara antropometrik ölçümlerin yanı sıra VO2max (aerobik kapasite); bench press ve squat (maksimal dinamik kuvvet); leg strength (bacak kuvveti) ve handgrip strength (el pençe kuvveti - izometrik kuvvet); pull-up ve push-up (kuvvette devamlılık), aktif sıçrama (nöromüsküler güç) testleri uygulanmıştır. İstatistiksel analizler SPSS 21.0 programı kullanılarak yapılmıştır ve anlamlılık düzeyi p <0.05 olarak kabul edilmiştir.

Bulgular: CrossFit antrenman grubunda süreç içerisindeki değişim eşli örneklem t-testi ile karşılaştırılmıştır. Bench pres (BP), squat, leg strength (LS) ve counter movement jump (aktif sıçrama) (CMJ), değişkenlerinin CrossFit grubunda anlamlı şekilde düştüğü görülürken, vücut ağırlığı (VA), vücut yağ yüzdesi (VYY), hand grip strength (HGS), VO2max, pull-up ve push-up değişkenlerinde anlamlı bir fark görülmemektedir. Direnç antrenman grubunda ise pull-up ve push-up değişkenlerinin anlamlı şekilde düştüğü görülürken, VA, VYY, bench pres, squat, leg strength, hand grip strength, VO2max, ve CMJ değişkenlerinde anlamlı bir fark görülmemiştir.

Sonuç: CrossFit antrenmanları kuvvette devamlılık parametrelerinde performansın korunduğu sağlanmışken, direnç antrenman grubunda bu parametrelerde performans kaybı görülmüştür. Fakat maksimal kuvvet gerektiren squat, bench press, leg strength gibi egzersiz uygulamalarında CrossFit grubunda performans kaybı gözlenirken, direnç antrenman grubunda bu parametrelerde performansın korunduğu gözlenmiştir. Sporcuların bireysel performans ihtiyaçlarına göre, performans kaybını önlemede bu iki antrenman metotlarından birisini kullanabileceği düşünülmektedir fakat bu antrenman metotlarının, birbirlerinin alternatifi olabileceği düşünülmemektedir.

Anahtar Kelimeler: dövüş sporları, egzersiz, fonksiyonel antrenman, güç, performans kaybı