İnsan Kaynakları Planlaması ve Örgütsel Yeniden Yapılandırma İçin İş Yükü Değerlendirme Modelinin Oluşturulması Atatürk Üniversitesi Örneği


Creative Commons License

Avci S. B. (Yürütücü), Çelik Ü. H., Karataş A.

Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2022 - 2023

  • Proje Türü: Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje
  • Başlama Tarihi: Şubat 2022
  • Bitiş Tarihi: Mayıs 2023

Proje Özeti

İnsan kaynakları planlaması (İKP) yöneticilerin karşılaştığı en zorlu konulardan biridir. İKP’nin personelin nicelik ve niteliğinin belirlenmesinin yanında; örgüt ve çalışma ortamının tasarımı ile de yakından ilgisi bulunmaktadır.  Kamu kurumlarında İKP denince akla ilk olarak norm kadro uygulaması gelmektedir. 2000 yılında Bakanlar Kurulu kararı ile resmi gazete yayımlanan Kamu Kurum ve Kuruluşlarınca Yapılacak Norm Kadro Çalışmalarında Uyulacak Usul ve Esaslar kamu personellerine yönelik oluşturulacak İKP’nin esaslarını belirlemektedir. Norm kadro genelgesinde personel planlaması genellikle ayrıntılı hesaplama yöntemleri (iş analizi, iş örneklemesi) önerse de, çok kısıtlı olmayan durumlarda personel üzerinde etkisi olan toplam iş yükünün hesaplanması yoluyla daha basit düzeyde insan kaynakları planlaması yapılabilmesi mümkündür. Bu projede Atatürk Üniversitesinde görev yapmakta olan idari personele ilişkin İKP süreci incelenecek olup idari birimlerin etkinliği için gerekli olan optimal personel sayısı ve en verimli örgüt tasarımı araştırılacaktır. Bu çalışmada personelin toplam iş yüküne etki eden parametreler araştırılarak bir model geliştirilecek ve geliştirilen modelde yer alan birimsel yük ağırlıkları Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) ile analiz edilecektir. Araştırma verilerinin toplanması ve analiz edilmesinde nitel ve nicel yöntemlerden yararlanılarak karma yöntem kullanılacaktır. Bürokratik yapıda iyileşmeyi öngören böyle kapsamlı bir çalışmanın daha önce Atatürk Üniversitesinde yapılmamış olması, literatürde az rastlanan yönetim ve teknik boyutun iş süreçlerinde birlikte değerlendirilmesi, uygulamaya yönelik iş-insan ilişkisine dayalı bir model önerilmesi projenin özgün değerlerini ortaya koymaktadır. Oluşturulacak model yoluyla birimlerde optimal sayıda personel istihdamı sağlanması imkanının yanında idari personelin kendi biriminde yapmakta olduğu iş ile birlikte birden fazla işte de çalışabilmesinin yolu açılarak personelin performansında artış, iş çıktılarında ise monotonluk ve yetersizlik duygusunun giderilmesi hedeflenmektedir. Diğer taraftan projenin en önemli yaygın etkisi iş yüküne dayalı geliştirilecek modelin eğitim ve geliştirme, performans değerleme, ödül ve terfi gibi diğer insan kaynakları uygulamalarında rehber olarak kullanılabilecek niteliğe sahip olmasından kaynaklanmaktadır.