ASOS Yayinevi, cilt.132, 2022 (Hakemli Dergi)
ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ KAMPÜSÜNE SANATSAL BİR MÜDAHALE:
ATIK METALLERDEN HEYKEL UYGULAMASI1
Öz
Atık malzeme kullanımı heykel sanatında avangart yenilikler meydana
getirmektedir. Sanatçı açısından atık malzeme kullanımı, sanatçının duygu ve
düşüncelerini ifade edebilme fırsatı sunmasının yanı sıra, zamanın tanıklığını yapıt
üzerinden ortaya koymasına da katkı sağlamaktadır. Bu nedenle dönemin tanığı
olan sanatçı yapıtlarını farklı mekânlar üzerinden izleyicisine aktarma
eğilimindedir. Üniversite yerleşkeleri de kamusal alanlar olarak sanatsal
uygulamalarda yenilikçi yaklaşımlar ile sanat yapıtı uygulamalarının
konumlandırılmasında özel bir yere sahiptir. Özellikle atık malzeme kullanımı gibi
yöntemlerle; eğitici, yenilikçi ve özgün heykel uygulamaları toplumda farkındalık
oluşturmak amacıyla kampüs yerleşkelerinde geri dönüşüm süreçleri ile bağlantılı
bir şekilde potansiyel kaynak olarak değerlendirilmektedir. Bu araştırmada da
Atatürk üniversitesi yerleşkesi içerisinde atık metaller ile gerçekleştirilen heykel
uygulaması, atık metallerin toplanması ve yeniden dönüştürülmesi fikriyle sanat yapıtı üretim sürecinde değerlendirilmiştir. Araştırmaya konu olan heykel
uygulamasında kullanılan atık malzemelerin toplanma süreci; kentsel dönüşüm
süreci kapsamında yıkılan mahalle evlerinden elde edilen çatı sacları, kapı ve
pencere metal aksamları bir araya getirilerek sonuçlandırılmıştır. Bu kapsamda
kampüs yerleşkesi heykel uygulaması geçmişe ait izleri üzerinde barındırmaktadır.
Malzemedeki yaşanmışlıklar açısından izleyici eser arasındaki bağ kurma, kültürel
açıdan hatırlama, bellekte yer etme yeniden üretim gibi kavramlar ele alınmıştır.
Anahtar kelimeler: Sanat Yapıtı, Heykel, Açık Alan, Yerleşke, Atık
Metal, Kültür