Buğday binlerce yıldan beri en önemli bitki olmuş ve dünya çapında büyük bir ekonomik öneme sahiptir. Bu araştırma, kuraklık ve putresin hormonunun buğdayda fide büyüme parametreleri ve hücre bölünmesi üzerine olan etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Buğday genotiplerinin (Kırmızı Kılçık, Hawk, Pehlivan ve Müfitbey) tohumlarına 4 farklı putresin konsantrasyonunda (0, 0.01, 0.1 ve 1 mM) ön uygulama yapılmış ve daha sonra PEG 6000 ile oluşturulmuş 6 farklı ozmotik potansiyelde [0 (distile su) , -2, -4, -6, -8 ve -10 bar] 10 gün süreyle bekletilmiştir. Araştırma, tam şansa bağlı deneme planına göre 4 tekrarlı olarak yürütülmüştür. On gün sonunda, kök sayısı, kök uzunluğu, koleoptil uzunluğu, sürgün uzunluğu ve hücre bölünmesine ait veriler elde edilmiştir. İncelenen özellikler üzerine genotipin, kuraklığın, putresinin ve bunlara ait interaksiyonun etkisi çok önemli olmuştur. Araştırmada PEG 6000’in konsantrasyonu, diğer bir ifadeyle kuraklığın şiddeti artıkça kök sayısı, kök uzunluğu, koleoptil uzunluğu, sürgün uzunluğu ve hücre bölünmesi çok önemli derecede azalmıştır. Diğer taraftan, putresinin özellikle 1 mM’lık dozu, PEG 6000 ile oluşturulan kuraklığın olumsuz etkilerini azaltmıştır. Genotipler arasında karşılaştırma yapıldığında, Kırmızı Kılçık kuraklık stresine en dayanıklı, Pehlivan ise en duyarlı genotip olarak belirlenmiştir.