DELİLİK KAVRAMI VE SANATÇI ESERLERİ ÜZERİNDEN BİÇİMSEL İFADESİ


Creative Commons License

GÖRGÜNAY G., DAŞKESEN H.

Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, sa.122, ss.249-265, 2021 (Hakemli Dergi)

Özet

Delilik kavramı gerek zihinsel gerek bedensel olarak bir eksiklik, bir yetersizlik veya bir hastalık olarak nitelendirilen kültürel bir terimdir. Yüzyıllardır tartışılan ve toplumsal kabullerin bir kriteri haline gelen bu kavram, her ne kadar zihinsel bir bozukluk olsa da belirli tarihsel aralıklarda büyü veya şeytani özelliklerle eşleştirilerek yorumlanmıştır. Dışlanmışlığın ve akıldışılığın çağrışımlarını içeren delilik kavramı, özellikle Aydınlanma gibi akla dayalı bir dönemden sonra modernizm karşıtı bir düzene uymama olarak değerlendirilmiştir.  Dolayısıyla bu kavram çağrışımları nedeniyle metaforik olarak sanatın biçimsel ifadesinin bir parçası olmuştur. Delilik kavramının ve çağrışımlarının metafor olarak incelenip eserler üzerinden çözümlemelerinin yapıldığı bu çalışmada, tüm görsel ve kuramsal dizgelerin okunabilmesini sağlayan yani bir metnin, görüntü, sözcük ya da bir imgenin ifade ettiği anlamın oluşmasına olanak tanıyan göstergebilimden de yararlanılarak kavramın disiplinler arası yaklaşımları incelenmiştir. Çalışmanın amacı kapsamında sanatçılar ve resim, seramik ve heykel alanında ki yapıtları incelenerek delilik kavramının farklı alanlarda biçimsel çözümlemesi, kavramın izole edilme, uyum, denge, dışarıda bırakılma, ötekileştirme, kapatılma ve kısıtlama gibi metaforik çağrışımları üzerinden yapılmıştır.