Akademik Veri Yönetim Sistemi
55. tod ulusal kongresi, 03 Kasım 2021, (Yayınlanmadı)
GİRİŞ VE AMAÇ:Psödoeksfoliasyon sendromu (PES); oküler dokular ve visseral organlarda ekstraselüler matriks materyal birikimi ile karakterize sistemik bir hastalıktır. Artan oksidatif hasar ile hücre koruma mekanizmalarının azalması önemli patogenetik faktörlerden birisidir. En önemli antioksidan enzimlerden biri olan glutatyon redüktaz (GR); NADPH’ı kullanarak okside glutatyonu redükte forma dönüştürür. Aldoz redüktaz (AR); aldehitlerin indirgenmesini katalize eden, NADPH bağımlı bir enzimdir. AR aktivitesindeki değişiklik; NADPH dengesinin bozulmasına yol açarak hücre içi antioksidan savunma sistemini bozabilir. Paraoksonaz (PON); antioksidan ve antiaterojenik özellikleriyle bilinen bir enzimdir. Karbonik anhidraz (CA) ise; silier epitelde HCO3- transportu ile pH’ı düzenleyerek sıvı transportunu etkiler ve aköz üretimi ile doğrudan ilişkilidir. Bu çalışmada PES’li katarakt olgularının aköz ve serum örneklerinde, etyopatogenez ile ilişkili olabilecek, çeşitli metabolik yolaklarda görev alan; GR, AR, PON ve CA enzim aktivitelerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM:Çalışmaya PES birlikteliğinde kataraktı bulunan 33 olgu ile yaşa bağlı kataraktı olup, PES’i olmayan 33 olgu dahil edildi. Hastaların aköz ve serum örneklerinde PON, AR, GR, CA hidrataz/esteraz enzim aktiviteleri çalışıldı.
BULGULAR:PES’li grubun serum CA hidrataz enzim aktivitesinde, kontrol grubuna göre anlamlı derecede bir artış saptandı.(p < 0.05) Aköz ve serumda çalışılan diğer enzimlerin aktiviteleri arasında anlamlı bir farklılık saptanmadı.(p > 0.05) Her iki grubun aköz örneklerinde aldoz redüktaz enzim aktivitesi tespit edilmedi.
TARTIŞMA VE SONUÇ:Çalışmamızda PES'li gruptaki CA hidrataz enzim aktivitesindeki artışın; silier epitelde aköz üretimindeki artışı da tetikleyebileceğini düşündürmektedir. Trabeküler ağda meydana gelen progresif dejenerasyon ve obstrüksiyona ek olarak, aköz üretiminde meydana gelebilecek bu artış; PES’in ilerleyen dönemlerde glokoma dönüşümündeki etyopatogenezi anlamaya yardımcı faktörlerden biri olabilir.