19th International Primary Teacher Education Symposium (IPTES-2021), Şanlıurfa, Türkiye, 12 - 14 Kasım 2021
Özet
Uzaktan eğitim, eğitimci
ve öğrencilerin ortak fiziksel mekandan bağımsız, eş zamanlı ve/veya eş
zamansız olarak eğitim öğretim faaliyetlerini yürüttükleri eğitim türüdür (Simonson, Smaldino, & Zvacek,
2015). 2019 yılında ortaya çıkan Koronavirüs
(COVID-19) pandemisi ile tüm eğitim kademeleri gibi ilkokullarda da uzaktan
eğitime geçilmiştir. Fakat ilkokul öğrencileri,
Piaget’nin bilişsel gelişim dönemlerinden “Somut İşlemler Dönemi” ndedir. Dolayısıyla
öğrenme çoğunlukla somut içeriklerden ve etkinliklerden oluşmalıdır. Uzaktan
eğitimin, yüz yüze öğretimde var olan somut öğrenmeyi azalttığı söylenebilir.
Bu durum ilkokul öğrencileri için bir sınırlılık olarak ifade edilebilir. Ayrıca
bu süreçte yapılan uzaktan eğitimin, yüz yüze öğretimin canlı ders ortamlarına
taşınması şeklinde olduğu görülmüştür. Süreç, genel olarak öğretmenin sınıfta
anlattığı dersi canlı derste anlatması ve ardından öğrencinin ödev yapması
şeklindedir. Özellikle bir konunun ilk defa öğretildiği canlı derslerde teknik
sorunlar nedeniyle ders anlatımları bölünebilmektedir. Dolayısıyla hem geleneksel
öğretimin kendine özgü hem de uzaktan eğitimin ilkokul öğrencileri için
sınırlılıkları göz önüne alındığında, yaşanan sürecin ilkokul öğrencileri
açısından birtakım sorunları beraberinde getirdiği düşünebilir. Bu sorunlara
çözüm bulabilmek amacıyla Ters Yüz Sınıf (TYS) Modeli kullanılabilir.
TYS Modeli, bir konunun basit ve
teorik kısımlarının eğitim teknolojileri yardımıyla ders dışı zamanda
öğrenilmesine ve daha üst düzey çalışmaların ders içi zamanda yapılmasına
dayanan bir uygulamadır (Baker, 2000; Bergmann & Sams, 2012). TYS Modeli’nin,
konunun basit kısımlarını sınıfın dışına alarak sınıf içinde daha üst düzey
faaliyetlere ve daha somut etkinliklere yer açmasından dolayı ilkokul için
uygun olduğu söylenebilir. Nitekim TYS Modeli’nin ilkokulda geleneksel öğretime
göre daha etkili öğrenme sağladığını ortaya koyan araştırmalar vardır (Elian,
& Hamaidi, 2018; Gökdaş, & Gürsoy, 2018; Yang, & Chen, 2020). Bu
kapsamda yüz yüze öğretimin yapılamadığı durumlarda ilkokul öğrencileri ile
yürütülen uzaktan eğitim uygulamalarında, verimi artırmak amacıyla TYS
Modeli’nin uzaktan eğitime uyarlanarak kullanımı önerilebilir. Konuyla ilgili
ilkokul düzeyinde yapılan bir araştırma sonucuna rastlanamamıştır. Fakat
üniversite öğrencileri ile yürütülen araştırmalarda çevrimiçi tabanlı TYS
Modeli’nin, çevrimiçi öğrenmeye göre öğrencilerin öğrenmesi üzerinde olumlu
etkilerinin olduğu (Tang vd., 2020)
ve geleneksel TYS Modeli kadar başarılı olduğu sonucuna ulaşılmıştır (Hew, Jia,
Gonda, & Bai, 2020). Bu sonuçlardan hareketle ilkokul için uzaktan eğitim
sürecinde TYS Modeli’nin kullanımı önerilmektedir.
Uzaktan eğitim ile TYS Modeli şu
şekilde yürütülebilir: Öğretmen TYS Modeli’nin doğasına uygun olarak işleyeceği
konunun basit ve teorik kısımlarını içeren çevrimiçi bir materyal (örneğin
video) hazırlayabilir. Öğrencilerin canlı dersten önce konu ile ilgili ön
öğrenmeyi bu materyal aracılığıyla tamamlaması beklenir. Konuyu önemli ölçüde
bilerek canlı derse gelen öğrencilerle, daha üst düzey çalışmalar, çevrimiçi
etkinlikler veya ödev olarak verilen çalışmalar yapılabilir. Bu sayede
öğrencilerin canlı derslerde daha aktif olması ve zor olan ödev içeriğini
öğretmen rehberliğinde ve arkadaşlarıyla etkileşim içerisinde yapması sağlanabilir.
Uzaktan eğitim ile TYS Modeli uygulanırken, modelin kendine özgü dikkat edilmesi
gereken noktalara, uzaktan eğitimde de dikkat edilmesi gerektiği unutulmamalıdır.
Özet
Distance education is a type of
education in which educators and students carry out education and training
activities synchronously and/or asynchronously as distanced from the collective
social areas (Simonson, Smaldino, & Zvacek, 2015). With the coronavirus
(COVID-19) pandemic in 2019, distance education was also adopted in primary
schools as in all grades of education. However, students in primary school are
in “ The Concrete Operational Stage” of Piaget’s cognitive
development periods. Thus, learning must be comprised principally of concrete
contents and activities. Distance education eliminate concrete learning in face
to face teaching. This situation can be expressed
as a limitation for primary school students. Besides, e-learning adopted within
this period is regarded as a form of carrying face to face teaching to online
lesson environments. The process includes theacher’s conduction of the usual
face to face class in form of online class, and then students’ doing homework.
In an online class in which a subject specially taught for the first time, the
teaching process can be often interrupted by the technical problems.
Consequently, when the limitations of traditional education are considered as
well as the possible limitations of distance education for students in primary
school, it can be thought that process being experienced leads to some problems
for these students. The Flipped Classroom (FC) Model can be used in an attempt
to solve these issues.
The FC Model is an application
based on learning elementary and theoretical parts of a subject with the help
of educational technologies in extracurricular time and on performing higher-level
studies during the lesson (Baker, 2000; Bergmann & Sams, 2012). It can be
stated that the FC Model is suitable for primary school, as it opens up space for higher-level activities and more concrete
activities in the classroom by
taking simple parts of the subject out of the classroom. Thus, there are studies proving that, in primary school, the
FC Model provides more effective learning than traditional teaching (Elian,
& Hamaidi, 2018; Gökdaş, & Gürsoy, 2018; Yang, & Chen, 2020). In
this regard, in the event that face to face teaching can’t be implemented, the
FC Model can be suggested for use with the purpose of increasing efficiency by
adapting to distance education in distance education applications used by
students in primary school. No relevant research conducted in primary level
exist. However, in research studies conducted with the university students, it
was proved that in comparison with online learning, the FC Model with
online-based has more positive impacts on learning (Tang vd., 2020) and that it is as effective as the conventional FC Model
(Hew, Jia, Gonda, & Bai, 2020). As a result, it is suggested that the FC
Model be used in primary school as part of distance education.
The FC Model with distance
education can be carried out as follows: Teachers can prepare online materials
(such as a video) consisting of basic and theoretical parts of the subject that
he or she will teach in accordance with the nature of the FC Model. Students
are expected to complete preliminary learning related with the subject through
this material before the online classes. Higher-level studies, online
activities, or homework can be done with students who come to the online lesson
knowing the subject significantly. Thus, in online lessons, it can be provided
that students can be more active and do difficult homework matters under the
guidance of their teacher in interaction with his/her friends. When the FC
Model is implemented with distance education, careful attention should still be
paid to the typical characteristics of the FC Model itself.