Bu çalışmada insan doğası, insanın ilahi varlık karşısında kendisini hiç hissetmesinin sonuçları, Kur’an’daki kader konusu ele alınırken takip edilmesi gereken yöntemler ve günümüzdeki Sünnî anlayıştaki durum değerlendirilecektir. Ayrıca bu çalışmada İslam düşüncesi içerisinde oluşan kader inancının, Yaratıcının varlığı karşısında kendini yok sayan, kendi bireysel özelliklerini ve öz varlığını kabul etmeyen bir mümin inancının oluşumu değerlendirilecektir. Kişiyi böyle bir inanca götüren unsur kişinin kendisinin ilaha yokluk derecesindeki itaatidir. Allah’ın birliğinin kabulü, O’na hiçbir şekilde ortak koşulmaması inancı kişinin zaman zaman kaderci bir anlayışı benimsemesine neden olmaktadır. Çünkü Kadercilerin iddialarına göre kişi eğer kendi fiilini yarattığını iddia ederse o zaman insanın yaratıcı olması gerekir. Hâlbuki yaratıcılık sadece Allah’a mahsustur. Kulun kendi fiillerini yarattığını söylemek Allah’a ortak koşmaktır. İnsanın bazen bireysel varlığını ortadan kaldırıp ilaha teslimiyette yok etmesi kadercilikte önemli bir etkendir. İnsanın doğal olarak kolaycılığa kaçması ve bu şekilde sorumluluktan kaçmaya çalışması, Kur’an’da ve Hadiste kaderciliği savunmada kullanılabilecek yeterli miktarda malzeme bulunması kaderciliğin İslam toplumunda yer edinmesinin önemli etkenlerindendir.