Teşhis, ceza muhakemesi hukukunda delillerin toplanmasında başvurulan ve şüphelinin kimliğinin tespit edilmesini sağlayan en önemli ispat araçlarından birisidir. Uygulamada özellikle hırsızlık ve yağma suçlarında sıklıkla başvurulan teşhis işlemine ilişkin şartlar, ilk defa 2007 yılında Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu’nda düzenlenmiştir. Teşhis işlemi sırasında müdafi bulunup bulunmayacağıyla ilgili kanunda açık bir düzenleme yer almamaktadır. Ancak uygulamada kolluk görevlileri tarafından icra edilen teşhis işleminin hukuka uygunluğunun sağlanabilmesi adına, müdafi bulunması gereklidir. Mağdur veya tanığın hatalı teşhisleri, uygulamada haksız mahkûmiyetlere yol açmaktadır. Ancak şüphelinin kimliğinin tespit edilmesinde teşhis işlemine başvurmak bazı hâllerde zorunludur. Dolayısıyla teşhisin güvenilirliğinin sağlanması, mevzuatta düzenlenen usul hükümlerine uygun şekilde yapılmasına bağlıdır.
Identification is one of the most important proving tools used in the collection of evidence in criminal procedure law and enabling the identification of the suspect. In practice, the conditions regarding the identification process, which is frequently used especially in robbery and plunder crimes, were regulated for the first time in the Act on the Duties and Powers of the Police of 2007. There is no explicit provision in the law regarding the presence of a defense counsel during the identification process. Nevertheless, in practice, the presence of a defense counsel is necessary to ensure the legality of the identification process carried out by law enforcement officers. Erroneous identifications of the victim or witness lead to wrongful convictions in practice. However, in certain instances, it is mandatory to resort to the identification procedure in order to identify the suspect. Therefore, ensuring the reliability of the identification contingent upon its implementation in accordance with the procedural stipulations regulated in the legislation.
