Sosyal bir varlık olan insan, kişiler arası ilişkileri geliştirmek için çaba harcamaktadır. İnsan, sosyal ilişkilerini bazen yüz yüze bazen de sanal ortamlarda kurabilmektedir. Ancak sanal ortamların gereğinden fazla ve işlevsel olmayan amaçlarla kullanılması, sosyal ilişkileri geliştirme amacına hizmet etmeyebilir ve bireyler sanal ortamlarda da yalnızlık hissedebilir. Bu araştırmada, bireylerin sosyal medya kullanım amaçları ile sanal yalnızlıkları arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel araştırmaya uygun tasarlanan bu araştırma, 611 lisans öğrencisi ile gerçekleştirildi. Çalışmanın veri toplama sürecinde, Sosyal Medya Kullanım Amaçları Ölçeği ile Sanal Ortam Yalnızlık Ölçeği kullanıldı. Bulgular, sanal paylaşım ve sanal sosyalleşme alt boyutları ile boş zamanları değerlendirme, arkadaşlarla iletişim, olayları/gündemi takip etme, eğlenme ve rahatlama, müzik dinleme, insanları daha iyi tanıma, mesaj gönderme ve alma, kişisel sunum ve bilgi paylaşma, fikir alışverişinde bulunma, kişi ve organizasyonlara ulaşma arasında pozitif yönlü anlamlı ilişkiler olduğunu gösterdi. Sanal yalnızlık alt boyutu ile herhangi bir sosyal medya kullanım amacı değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki olmadığı belirlendi. Regresyon analizi sonuçları, eğlenme ve rahatlama, insanları daha iyi tanıma, kişi ve organizasyonlara ulaşma amaçlarının sanal sosyalleşme üzerinde anlamlı yordayıcılar olduğu tespit edildi. Bir diğer bulgu, arkadaşlarla iletişim, eğlenme ve rahatlama, insanları daha iyi tanıma ve kişi ve organizasyonlara ulaşma amaçlarının sanal paylaşımın anlamlı yordayıcıları olduğunu gösterdi. Sanal ortam yalnızlığı ile ilişkili olan sosyal medya kullanım amaçlarının belirlendiği bu araştırma sonucunda elde edilen bulgular, olası müdahale çalışmalarına veri sağlamaktadır.
As social beings, humans make various efforts to strengthen interpersonal relationships. Individuals can establish social relationships, both face-to-face and in virtual environments. However, excessive and non-functional use of virtual environments may not serve the purpose of developing social relationships, and individuals may feel lonely in virtual environments. The aim of this study is to determine the relationships between individuals’ social media usage purposes and their virtual loneliness. This study, designed according to relational research, was conducted with 611 undergraduate students. In the study’s data collection process, the Social Media Usage Intentions Scale and the Virtual Environment Loneliness Scale were used. The findings showed that there were significant positive relationships between the sub-dimensions of virtual sharing and virtual socialization and leisure time, communication with friends, following events/agenda, having fun and relaxation, listening to music, getting to know people better, sending and receiving messages, personal presentation and sharing information, exchanging ideas, and reaching out to people and organizations. It was found that there was no significant relationship between the sub-dimension of virtual loneliness and any of the social media use purpose variables. The regression analysis results showed that the purposes of having fun and relaxation, getting to know people better, and reaching out to people and organizations were significant predictors of virtual socialization. Another finding showed that communicating with friends, having fun and relaxation, getting to know people better, and reaching out to people and organizations were significant predictors of virtual sharing. The results of this study revealed that the purpose of social media use should be considered in social media loneliness intervention studies.
