Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, cilt.25, sa.1, ss.289-304, 2021 (Hakemli Dergi)
Alman yazınının önemli isimlerinden olan Avusturyalı yazar Thomas Bernhard’ın “Çocuk” adlı romanı yazarın, otobiyografik beşlemesinin sonuncusudur. Bernhard’ın çocukluk dönemine dair yaşantılarının konu edildiği söz konusu roman, çocuk anlatıcı bakış açısıyla kaleme alınmıştır. Romanda ayrıca Almanya ve Avusturya’da Nazizmin yaygınlaşmasıyla birlikte İkinci Dünya Savaşı yıllarının atmosferi, çocuk gözüyle yansıtılmaktadır. Yazarın otobiyografik izler taşıyan çelişkili yaşam öyküsü ironik bir biçimde yapıtlarında yeniden yer verilerek gözler önüne serilmiştir. Bernhard’ın otobiyografik yapıtlarında gerçek ve kurmaca ayırt edilemeyecek kadar iç içe geçmiştir. Onun otobiyografisi bu bağlamda bir yazarın gerçek yaşamı yerine, gerçekliğin kendisine otobiyografik bir gönderme süreci olarak da değerlendirilmektedir. Yazınsal metinlerde dikkat çeken çocuk anlatıcı, olayları bir çocuğun bakış açısından anlatır. Çocuk anlatıcının dil ve üslubu çocuk ruhunu yansıtır niteliktedir. İlk çocuk- ben anlatıcı örneği olan Mark Twain’ın Die Abenteuer des Huckleberry Finn adlı romanıyla başlayan çocuk kahraman/anlatıcı serüveni, Tom Sawyer gibi çocuk kahramanlar ile gelişim göstermiştir. Bu çalışmada Bernhard’ın, “Çocuk” romanı, çocuk anlatıcı bakış açısı çerçevesinde çözümlenmeye çalışılacaktır.