Üsküplü Abdurrahîm Efendi ve İki Dilli Manzum Kaside-i Bürde Çevirisi

Creative Commons License

Uzunyaylalı M. E., Karakuş Ö. F.

KAFKAS ÜNIVERSITESI İLAHIYAT FAKÜLTESI DERGISI, cilt.10, sa.19, ss.28-50, 2023 (Hakemli Dergi)

Özet

Arap Edebiyatında bir yandan geleneksel bir yandan da daha sonraki yüzyıllarda asrın ruhuna bağlı olarak geliştirilmiş şiir türleri vardır. Medih, hiciv, mersiye, gazel, fahr vb. konular bu şiir türlerinden geleneksel olanlarının örnekleridir. Hz. Peygamber’e olan sevginin dile getirilip O’nun şefaatine nail olmanın hedeflendiği peygamber methiyeleri, zamanla bir edebiyat türü olarak değişiklik gösterir ve gelişmeler kaydeder, bedîiyyât, mevlid, tevessül şiirleri gibi türler ortaya çıkar. Tarih boyunca İslam dünyasında Hz. Peygamber’i manzum olarak methedenler arasında en fazla ilgi çeken şairlerden birisi de hiç şüphesiz Şerefuddîn Muhammed b. Sa’îd el-Bûsîrî (öl. 695/1296) ve şiiri Kasîdetu’l-Burde/Kasîdetu’l-Bur’e’dir. Çalışmamızın amacı Hz. Peygamberi methetmek amacıyla söz konusu kasideyi iki dile -Farsça ve Türkçe’ye- manzum çeviren Türk asıllı bir peygamber aşığı Üsküplü Abdurrahîm Efendi ve Dürr-i Mergûb adlı eserini tanıtmak, Farsça ve Türkçe manzum çevirisinin metinlerinden örnekler sunmaktır.

 Arabic literature, there are types of poetry that are traditional on the one hand and developed in the following centuries depending on the spirit of the century. Medih, satire, elegy, ghazal, fahr etc. subjects are examples of traditional poetry types. The praise of the prophet, in which the love for the Prophet is expressed and aimed at attaining his intercession, changes over time as a type of literature and develops, and genres such as bediiyyat, mawlid, and tawassul poems emerge. Throughout history, in the Islamic world, One of the most interesting poets among those who praise the Prophet in verse is undoubtedly Şerefuddin Muhammed b. Sa'îd al-Bûsîrî (d. 695/1296) and his poem is Kasîdetu'l-Bürde/Kasîdetu'l-Bur'e. The aim of our work is to introduce Abdurrahîm Efendi and Dürr-i Mergûb, a Turkish-origin lover of the prophet who translated the ode into two languages - Persian and Turkish - in verse in order to praise the Prophet, and to present examples from the texts of the translation of Persian and Turkish verse.