Akademik Veri Yönetim Sistemi
Gülmenin Arkeolojisi ve Medyada Mizah Olgusu, Erzurum, Türkiye, 13 - 15 Mayıs 2010, ss.661-670
Modern Türk basınının temellerinin atıldığı 1945-1950 döneminden bugüne Türk basınında mizah unsurları kullanılmaktadır. Mizahî içerikleriyle bezenen karikatürler, çizgi romanlar, köşe yazıları okurları tebessüm ettirerek düşündürme ve siyasî kararları etkileme çabası gütmüştür. Türk basınının bu bakımdan oldukça başarılı örnekler sergilediği görülmüştür; özellikle “sol” ideolojiye mensup yazarların başarıyla kullandığı siyasî mizah, ilerleyen yıllarda, özellikle edebî kimlikleriyle tanın yazarların da katkısıyla etkisini artırmıştır. Siyasî iktidarın tahammülü oranında bu türden yazılara, karikatürlere, çizgi romanlara basında yer verilmiştir. Siyasî iktidarın tahammülü kadar köşe yazarlarının tavrı da siyasî mizahın gelişiminde etkili olmuştur: Mizahın gücünü basının gücüyle birleştiren köşe yazarları, bu durumu zaman zaman istismar etmişler ve mizahı hakaret ve aşağılama aracı olarak kullanmışlardır. Demokrasinin, hoşgörünün, siyaset kültürünün gelişip yerleşmesi için mizahı etkili bir biçimde kullanmak önemli, ancak bunu yaparken insanları ve kurumları eleştirinin ötesine geçmeden yapmak, hakaret ve aşağılamaktan kaçınmak da çok önemlidir.
The humor elements in Turkish press can be traced back to 1945’s and 1950’s. Caricatures, funnies, and columns containing humor elements have all attempted to make readers laugh and think as well as having influence on political decisions. In this respect, Turkish press, leftwing columnists in particular, displayed successful examples in earlier years to be followed by well-known authors. Caricatures, funnies, and columns containing humor elements have found limited space in the press in early period because of political censor. Political humor in the press has made a progress in columns in particular. Yet, some columnist abused humor in their columns by using the power of press.