Türkiye'de kamu yönetimi üzerinde küresel kuruluşların etkisi: Kuramsal ve uygulamadaki dönüşümlerin tarihsel bir değerlendirmesi


Creative Commons License

Karataş A.

13th International Zeugma Congress on Scientific Research, Gaziantep, Türkiye, 24 - 26 Şubat 2025, ss.24-37, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Gaziantep
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.24-37
  • Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Türkiye'nin jeopolitik konumu ve tarihsel derinliği, onu Asya, Avrupa ve Orta Doğu arasında stratejik bir köprü haline getirirken, kamu yönetimi reformları açısından da küresel ve bölgesel dinamiklerin kesişim noktasına yerleştirmektedir. Osmanlı İmparatorluğu’ndan Cumhuriyet’e uzanan modernleşme çabaları, 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren uluslararası örgütlerin etkisiyle yeni bir boyut kazanmıştır. Bu bağlamda Birleşmiş Milletler (BM), Dünya Bankası, Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Avrupa Birliği (AB) gibi kuruluşlar, Türkiye’nin kamu yönetimi paradigmalarını doğrudan veya dolaylı olarak dönüştürmüştür.

Bu çalışma, Türkiye’de kamu yönetiminin tarihsel dönüşümünde uluslararası örgütlerin rolünü sistematik bir şekilde analiz etmeyi ve bu etkileşimin hangi kamu yönetimi yaklaşımları çerçevesinde şekillendiğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu analizler hem uluslararası literatürdeki tartışmaları hem de Türkiye’ye özgü dinamikleri dikkate alarak, Türkiye’nin uluslararası örgütlerle ilişkisinin çift yönlü doğasını vurgulamaktadır. Dış baskıların yanı sıra yerel aktörlerin reform süreçlerindeki rolü incelenerek, Türkiye’nin bu kuruluşlarla ilişkisinin kimi zaman uyum sağlama, kimi zaman direnç gösterme ve kimi zaman da hibrit modeller geliştirme şeklinde tezahür ettiği belirtilmektedir. Makale, uluslararası örgütlerle işbirliğinin artırılmasının ve bu kuruluşların standartlarının benimsenmesinin önemine vurgu yaparak, Türkiye’de daha etkin, hesap verebilir ve katılımcı bir kamu yönetimi yapısının oluşturulmasına katkı sağlamayı hedeflemektedir.

Özellikle IMF gibi kuruluşların etkisiyle Türkiye, çeşitli dönemlerde mali destek almış ve bu süreç, kamu maliyesi ile kamu yönetimi reformları üzerinde önemli değişimlere yol açmıştır. 1980 sonrası dönemde uygulanan yapısal uyum programları, kamu yönetiminde köklü dönüşümleri beraberinde getirmiştir. Bu bağlamda makale, IMF’nin Türkiye’nin kamu yönetimi teşkilatı üzerindeki etkilerini detaylı bir şekilde analiz ederek, ekonomik istikrar programlarının ve kamu maliyesi politikalarının kamu yönetimi üzerindeki yansımalarını değerlendirmektedir.

Bu çalışmanın temel amacı, Türkiye’de kamu yönetiminin tarihsel dönüşümünde uluslararası örgütlerin (BM, Dünya Bankası, IMF, AB vb.) oynadığı rolü sistematik bir şekilde incelemek ve bu etkileşimin, geleneksel bürokratik modelden Yeni Kamu İşletmeciliği ve yönetişime geçiş gibi yaklaşımlar çerçevesinde nasıl şekillendiğini ortaya koymaktır. Çalışma, uluslararası örgütlerin Türkiye’nin kamu yönetimi paradigmalarına etkisini ve Türkiye’nin bu etkilere nasıl yanıt verdiğini değerlendirerek, daha etkin, hesap verebilir ve katılımcı bir kamu yönetimi yapısının inşasına katkı sunmayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: Kamu Yönetimi, Türkiye, Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, Avrupa Birliği, IMF

Turkey’s geopolitical position and historical depth establish it as a strategic bridge between Asia, Europe, and the Middle East, situating it at the intersection of global and regional dynamics in public administration reforms. Modernization efforts, extending from the Ottoman Empire to the Republic, have evolved significantly, particularly under the influence of international organizations since the second half of the 20th century. Institutions such as the United Nations (UN), the World Bank, the International Monetary Fund (IMF), and the European Union (EU) have directly or indirectly shaped Turkey’s public administration paradigms.

This study systematically analyzes the role of international organizations in the historical transformation of Turkey’s public administration and examines the theoretical frameworks that define this interaction. By considering both international debates and Turkey’s domestic dynamics, the study highlights the bidirectional nature of Turkey’s relationship with these organizations. Beyond external pressures, the role of domestic actors in the reform process is also explored, illustrating that Turkey’s engagement with international organizations has taken various forms, including adaptation, resistance, and the development of hybrid models. The study underscores the importance of strengthening cooperation with international organizations and adopting their governance standards to establish a more effective, accountable, and participatory public administration structure.

Turkey has periodically received financial support from organizations such as the IMF, leading to significant shifts in public finance and administrative reforms. Structural adjustment programs implemented after the 1980s triggered profound transformations in public administration. This article examines in detail the IMF’s influence on Turkey’s administrative organization and assesses the implications of economic stability programs and public finance policies on governance structures.

The primary objective of this study is to systematically explore the role of international organizations (UN, World Bank, IMF, EU, etc.) in shaping Turkey’s public administration and to analyze this transformation through frameworks such as the transition from the traditional bureaucratic model to New Public Management (NPM) and governance. By evaluating how Turkey responds to external influences, the study aims to contribute to the development of a more efficient, transparent, and participatory public administration system.

Keywords: Public Administration, Türkiye, United Nations, World Bank, European Union, IMF