V. INTERNATIONAL COVID-19 AND CURRENT ISSUES CONGRESS, İstanbul, Türkiye, 16 Ekim 2021, ss.72-73
Amaç: Bu araştırma sürecinde
Koronovirüs hastalığına bağlı olarak gençlerde ortaya çıkan korkunun psikolojik uyumsuzluk ve psikolojik yardım
ihtiyacı üzerindeki yordayıcı rolü ve bu yordayıcı ilişkide öz düzenlemenin
aracı rolü incelenmiştir.
Yöntem: Araştırma süreci ilişkisel
tarama modeli ile yürütülmüştür. Bu kapsamda salgın sürecinden kaynaklanan nedenlerle veri toplama işlemi
online olarak tamamlanmıştır. Çalışmanın örneklem grubu 18-34 yaş aralığında olan 429 üniversite öğrencisinden
oluşmakta olup 19 farklı üniversiteden katılım
sağlanmıştır.
Veri Analizi: Araştırma sürecinde veri analizi
için ölçme modeli ve Yapısal
Eşitlik Modeli kullanılmıştır. COVID-19 korkusu,
psikolojik uyumsuzluk ve psikolojik yardım ihtiyacı değişkenleri için kurulan ölçme modelinin iyi uyum
verdiği belirlenmiştir. İyi uyum verdiği belirlenen model için örtük değişkenler ile yapısal eşitlik
modeli test edilmiş ve COVID-19 korkusunun gençlerde psikolojik uyumsuzluğu ve psikolojik yardım ihtiyacını pozitif
olarak yordadığı ve öz düzenlemenin bu değişkenler arasındaki ilişkiye tam aracılık
ettiği belirlenmiştir. Test edilen modele
ilişkin uyum indeks değerleri
ise X2/Sd: 3,73, RMSEA:.076, RMR: .07, CFI: .95, NFI: .93, GFI: .91 olarak bulunmuştur. Elde edilen
bulgular test edilen modelin doğrulandığını göstermektedir.
Sonuç ve Tartışma:
Yapılan analizler sonucunda
COVID-19 korkusunun gençlerde psikolojik uyumsuzluğu ve psikolojik yardım ihtiyacını pozitif
olarak yordadığı ve öz düzenlemenin bu değişkenler
arasındaki ilişkiye tam aracılık ettiği belirlenmiştir. Bu kapsamda üniversite
öğrencilerinin yüksek düzeyde
COVID-19 korkusu yaşamaları onların psikolojik uyumlarını sekteye uğratmakta
olup aynı doğrultuda psikolojik yardıma
yönelik ihtiyaçlarını artırdığı
söylenebilir. Bu ilişkide
öz düzenlemenin aracı değişken
olarak sürece katılması öğrencilerin covid-19 korkusuna bağlı psikolojik uyumlarında artışa ve psikolojik yardım ihtiyacında ise azalmaya dönük bir etkisinin
olduğu söylenebilir. Sonuç
olarak öz düzenleme becerisinin covid-19 korkusuna bağlı olarak ortaya çıkan psikolojik uyum sorunlarına
(depresyon-anksiyete-stres) ve yardım ihtiyacına yönelik koruyucu bir etkisinin
olduğu değerlendirilmiştir.
Objective: In this research process,
the predictive role of fear in young people due to the Corona virus disease on psychological maladjustment
and the need for psychological help and the mediating role of self-regulation in this predictive
relationship were examined.
Method: The research process was
carried out with the correlational survey model. In this context, the data collection process
was completed online
due to the reasons arising
from the epidemic
process. The sample group of the study consisted of
429 university students between the ages of 18-34, and 19 different
universities participated.
Analysis: Measurement model and
Structural Equation Model were used for data analysis during the research process. It was determined that
the measurement model established for the variables of fear of COVID-19, psychological maladjustment and
need for psychological help gave a good fit. For the model, which was determined to be a good fit, the structural
equation model was tested with implicit variables and it was determined that fear of COVID-19 positively predicted psychological maladjustment and need for psychological
help in young people, and self-regulation fully mediated the relationship between these variables. The fit index values of the tested
model were found as X2/Sd:
3.73, RMSEA: .076,
RMR: .07, CFI: .95, NFI: .93, GFI: .91. The obtained findings
show that the tested model is confirmed.
Conclusion and Discussion: As a result
of the analyzes, it was determined that fear of COVID-19 positively predicted psychological maladjustment and need for psychological help in young people, and self-regulation fully mediated the relationship between
these variables. In this context,
it can be said that university
students' high level of fear of COVID-19 disrupts
their psychological adjustment and increases their
needs for psychological help in the same direction. It can be said that the participation of self-regulation
in the process as a mediator variable in this relationship has an effect on the
increase in the psychological adjustment of the students due to the fear of covid-19 and on the decrease in the need for psychological help. As a result, it has been evaluated that self-regulation skill has a protective effect
on psychological adjustment problems (depression-anxiety-stress) and the
need for help due to the fear of covid-19.