4. Uluslararası Herkes İçin Spor Kongresi, Ankara, Türkiye, 21 - 23 Mayıs 2021, ss.135
Bu araştırmanın amacı oturarak voleybol sporcularının spor yaralanması kaygı düzeylerini incelemektir. Araştırma
grubunu yaş ortalaması 35,56 ± 12,11 olan 7 kadın, 57 erkek olmak üzere toplam 64 lisanslı oturarak voleybol
sporcusu oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından oluşturulan demografik bilgi formu
ile Rex ve Metzler (2016) tarafından geliştirilen ve Caz ve ark. (2019) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Spor
Yaralanması Kaygı Ölçeği (SYKÖ) kullanılmıştır. Veriler Google Formlar aracılığıyla elde edilmiştir. Elde edilen
verilerin analizi için SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Normallik testi sonucunda verilerin normal
dağılım göstermediği bulunmuştur. Bu sebeple ikili karşılaştırmalar için Mann-Whitney U testi, ikiden fazla
grupların karşılaştırılmasında ise Kruskal Wallis H testi uygulanmıştır. Analiz sonuçlarında cinsiyet, yaş, eğitim
düzeyi, ekonomik gelir, spora başlama şekli, engel oluşum nedeni ve spor yaralanması geçirme durumu
değişkenlerine göre anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Çalışma durumu değişkenine göre yeniden yaralanma
kaygısı alt boyutunda çalışmayanların lehine anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Çalışmayan engelli bireylerde
yeniden yaralanma kaygısının yüksek olması, çalışmayan engelli bireylerin sosyalleşeceği alanların çalışanlara
göre sınırlı olabileceği ile açıklanabilir. Oturarak voleybolun yanı sıra başka bir branşta spor yapma değişkenine
göre ise başka bir branşta spor yapanların lehine sosyal desteği kaybetme kaygısı alt boyutunda anlamlı fark
bulunmuştur (p<0,05). Birden fazla branşta spor yapan bireylerin sporcu kimliğini daha çok benimsedikleri ve
sosyal desteği kaybetme kaygısını bu nedenle daha fazla yaşadıkları sonucuna varılabilir.
The aim of this study is to examine sport injury anxiety levels of sitting volleyball players. The research group
consists of a total of 64 licensed sitting volleyball players, 7 women and 57 men with an average age of 35,56 ±
12,11. The demographic information form created by the researchers and also the Sport Injury Anxiety Scale
(SIAS) developed by Rex and Metzler (2016) and adapted into Turkish by Caz et al. (2019) were used as data
collection tools. The data was obtained through Google Forms. SPSS 25.0 statistical package program was used
for the analysis of the data obtained. As a result of the normality test, it was found that the data did not show a
normal distribution. Therefore, Mann-Whitney U test was used for paired comparisons and Kruskal Wallis H test
was used for comparing more than two groups. In the analysis results, no significant difference was found
according to the variables of gender, age, education level, economic income, type of beginning to sports, cause of
disability and having a sports injury (p> 0.05). A significant difference was found in favor of the non workers in
the re-injury anxiety sub-dimension according to the variable of employment status (p<0,05). The high level of reinjury anxiety among disabled individuals who do not work can be explained by the fact that the areas in which
non-working disabled individuals will socialize may be limited compared to employees. According to the variable
of doing sports in another branch besides sitting volleyball, a significant difference was found in the anxiety of
loss of social support in favor of those who do sports in another branch (p <0.05). It can be concluded that
individuals who do sports in more than one branch adopt the athletic identity more and therefore experience more
anxiety about losing social support.