Türk siyasi tarihi ve Türk modernleşmesi açısından oldukça kritik bir viraj olan II. Meşrutiyet dönemi, 23 Temmuz 1908 tarihinde Sultan II. Abdülhamid’in meşrutiyeti yeniden ilan etmesiyle birlikte başlamıştır. Osmanlı Devleti’nin on yedinci yüzyıldan beri devam etmekte olan Batılılaşma faaliyetlerinin nihai adımı olarak kabul edilen dönem, aynı zamanda Cumhuriyet rejiminin fikri ve siyasi omurgasını oluşturma noktasında da ehemmiyet arz etmektedir. II. Meşrutiyet döneminde toplumsal kurumlar üzerinde birçok düzenlemeler gerçekleştirilmiştir. Eğitim kurumu da bu dönem içerisinde reforme edilen/edilmeye çalışılan kurumlar arasındadır. Bu çalışma, dönem içerisinde yürütülen eğitim faaliyetleri üzerinden gerçekleştirilen ve gerçekleştirilmesi planlanan toplum ve zihniyet değişmelerine odaklanmaktadır. Çalışmaya ait verilere II. Meşrutiyet dönemine ilişkin kaynaklar üzerinden, içerik analizi ve doküman analizi yöntemleriyle ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular ışığında II. Meşrutiyet dönemi eğitiminin istikrarsız bir süreç olduğu, dönem içerisinde pozitivist ve laik eğitim anlayışının uygulanmaya çalışıldığı fakat bunun istenilen düzeyde uygulanamadığı, milli eğitimin ve milli kültürün aktarılmasına önem verildiği sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: II. Meşrutiyet Dönemi, Eğitim, Eğitim Sosyolojisi, Türk Modernleşmesi.