FARKLI METAL TEK TABAKALARININ (Bi, Cd, Ru) GRAFEN OKSİTİN ELEKTROKİMYASAL İNDİRGENMESİNDEKİ KATALİTİK ETKİLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI


ÖZTÜRK DOĞAN H.

5. INTERNATIONAL CONFERENCES ON ENGINEERING NATURAL SCIENCES, Van, Türkiye, 20 - 22 Aralık 2019, ss.118-119

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Van
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.118-119
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Son yılların en önemli keşifleri arasında yer alan grafen; yüksek spesifik yüzey alanı, 0 eV

yasak enerji aralığı, mekanik, elektrik ve termal stabilitesi ve uygun şartlar altında yüksek yük

taşıma hızı gibi üstün optiksel, elektriksel ve mekaniksel özelliklerinden dolayı oldukça fazla

araştırma konusu olmuştur. Grafen; bal peteği örgü yapısında bulunan tek tabaka karbon

atomlarının özel adı olarak tanımlanabilir. Üstün özelliklerinden dolayı grafen ve grafen tabanlı

kompozit malzemeler; bataryalar, süperkapasitörler, hidrojen depolama, yakıt hücreleri, güneş

pili uygulamaları ve biyosensörler gibi çok çeşitli alanlarda kullanılmışlardır. Literatürde grafen

sentezi için kimyasal, hidrotermal, solvotermal ve elektrokimyasal yöntemler uygulanmıştır.

Bu yöntemler arasında kimyasal sentez için grafit tabakaları öncelikle ekstrafolasyon ile

birbirlerinden uzaklaştırılmakta; sonrasında ise elde edilen bu grafen oksit katmanları

hidrokinon, NaBH4, hidrazin ve NH3’lı hidrazin gibi toksik indirgeyici maddeler ile

indirgenmektedir. Elektrokimyasal indirgenme bu yöntemler arasında en basit, hızlı, ekonomik,

çevre dostu ve oda sıcaklığı veya basıncında uygulanabilen yöntemdir. GO grafit tabakası

yapısını koruyan maksimum oksitlenmiş bir ürün olup; yapısında karbon, oksijen ve hidrojen

elementlerini bulundurur. Bu elementler grafen düzlemi üzerinde alkol, eter, karboksilik asit,

hidroksit gibi fonksiyonel grupları oluşturur. Bu oksijenli gruplar elektrokimyasal indirgenme

ile GO yüzeyinden uzaklaşmakta ve tekrar grafen yapısı elde edilebilmektedir.

İyi adsorplanmış metal tek tabakalarını hazırlamak için mevcut yöntemler arasında atomik

tabaka epitaksi (ALE), potansiyel altı depozisyon (UPD), Langmuir-Blodgett metodları ve

kendi kendine biriktirme teknikleri sayılabilir. Sıvı fazdan oldukça yüksek düzenlilikte yüzey

yapıları oluşturulmasına imkan sağlayan UPD yönteminde, metalin yığın biriktirilme

potansiyelinden daha pozitif potansiyelde, substrat yüzeyinde elektrolitten atomların tek tabaka

biriktirilmesi için elektrokimyasal potansiyel kullanılır. Yük transfer katkısıyla grafenin Al, Cu,

Ir ve Pt gibi metallerle zayıf etkileşimde bulunduğu, Rh, Ni, Co, Ru ve Pd gibi çoğu geçiş

metalleriyle arasında güçlü etkileşim olduğu literatürde bilinmektedir. d-geçiş metallerinde

grafen ile güçlü kovalent bağlanma görülmüştür. Bu çalışmada grafen sentezi için GO’in

elektrokimyasal indirgenmesi yöntemi kullanılmıştır. Elektrokimyasal indirgenmede kullanılan

elektrot materyali oldukça önemli olup; katalitik etkiye sahip Bi, Cd ve Ru metal tek tabakaları

modifiye edilmiş yüzeylerin GO’in indirgenme potansiyeli üzerinde gösterdikleri

elektrokatalitik etki tartışılmıştır.

Graphene, which is among the most important discoveries of recent years, has been the subject

of much research due to its superior optical, electrical and mechanical properties such as high

specific surface area, band gap of 0 eV, mechanical, electrical and thermal stability, and high

charge carrier mobility at ambient conditions. Graphene can be defined as the special name of

monolayer carbon atoms found in honeycomb structure. Due to their superior properties,

graphene and graphene-based composite materials are used to various applications such as

batteries, supercapacitors, hydrogen storage, fuel cells, solar cells, and biosensors. In the

literature, chemical or physical methods, thermal spray, hydrothermal, solvothermal, and

electrochemical deposition methods were applied for the synthesis of graphene. Among these

methods, graphite layers for chemical synthesis are firstly separated from each other by

extrafolation; then, the resulting graphene oxide layers are reduced with toxic reducing agents

(such as hydroquinone, NaBH4, hydrazine or hydrazine with NH3). The electrochemical

reduction has some advantages such as simple, low cost, green, ambient temperature and

pressure, fast, practical. GO, which is a maximum oxidized product and protects the graphite

layer structure, contains carbon, oxygen and hydrogen elements. These elements form

functional groups such as alcohol, ether, carboxylic acid, hydroxide on the graphene plane.

These oxygen groups are removed from the GO surface by electrochemical reduction and

graphene structure can be obtained again.

The present methods for preparing well-adsorbed metal monolayers include atomic layer

epitaxy (ALE), underpotential deposition (UPD), Langmuir-Blodgett methods, and selfasemble

deposition techniques. In the UPD method, which allows the formation of surface

structures of higher order in the liquid phase, monolayers of metal atoms could be deposited on

surface of substrate in electrolyte solution at lower potential than bulk deposition potential of

metal atoms. It is known in the literature that graphene has poor interaction with metals such as

Al, Cu, Ir and Pt, and has strong interactions with most transition metals such as Rh, Ni, Co,

Ru and Pd. Strong covalent bonding was observed in between graphene and d-transition metals.

The electrochemical reduction method of GO is used in this study for graphene synthesis. The

catalytic effects of Bi, Cd and Ru metal monolayers-modified surfaces on the reduction

potential of GO were discussed.