4. Uluslararası GAP Sosyal Bilimler Kongresi, Şanlıurfa, Türkiye, 29 Kasım - 01 Aralık 2019, ss.471-495
Türk halk müziğinin en önemli çalgılarından biri olan bağlama, hem yayıldığı alan itibariyle hem de yöreden-yöreye farklılıklar gösteren icra çeşitliliğiyle diğer Türk halk çalgıları arasında öne çıkmaktadır. Geçmiş dönemlerde genellikle ustadan-çırağa veya kulaktan-kulağa yayılarak hayatiyetini sürdüren bağlama, günümüzde akademik düzeyde müzik eğitimi verilen kurumlarda yer almasıyla birlikte her geçen gün icra dinamikleri açısından daha da gelişmektedir. Bağlamanın bilimsel platforma taşınmasıyla birlikte hem icra dinamikleri hem de terminolojisine yönelik birçok metot çalışması yapılmış ve bunun sonucunda birbirinden çeşitli açılardan farklılıklar gösteren eğitim/öğretim materyalleri ortaya çıkmıştır. Bu araştırmada, bağlamaya özgü olan karakteristik icra nüanslarına yönelik yapılan çalışmalardaki içeriklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Amaca yönelik olarak bağlama öğretimine yönelik hazırlanmış on adet metot incelenmiş ve bu metotlardaki nüans öğretilerinin ne şekilde olduğu belirlenerek çeşitli açılardan yorumlanmıştır. Araştırma doğrultusunda incelenen metotlardaki karakteristik icra nüans öğretilerinin birbirlerinden farklılıklar gösterdiği, ulusal ölçekte tam anlamıyla standart bir işaretlendirme yöntemi ve terminoloji oluşturulamadığı sonuçlarına ulaşılarak konuya yönelik çeşitli öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler: Türk Halk Müziği, Bağlama, Bağlama İcrası, İcra Nüansı.