ANTİBİYOTİK DİRENCİ VE ÇEVRESEL ETKİLERİ


Doymuş M., Taşkın M., Orak T.

HOCA AHMET YESEVİ 2.ULUSLARARASI BİLİMSEL ARAŞTIRMALAR KONGRESİ, Erzurum, Türkiye, 6 - 08 Aralık 2019, ss.29-37

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Erzurum
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.29-37
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Mikroorganizmalar tarafından üretilen ve Alexander Fleming tarafından keşfedilen antibiyotikler diğer

mikroorganizmaları öldüren veya onların gelişimini inhibe eden ilaçlar olarak kabul edilmektedir.

Antibiyotikler mikroorganizmalar üzerinde bakterisidal ve bakteriyostatik etki göstermektedir.

Bakteriyostatik etkiye sahip antibiyotikler protein sentezini, Deoksiribonükleik asit (DNA) veya

Ribonükleik asit (RNA) moleküllerinin sentezini inhibe eder. Bakterisidal etki gösteren antibiyotikler

bakteri hücre duvarı biyosentezini bloke eder.

Antibiyotikler, balık ve hayvan yetiştiriciliğinin yanı sıra tıp ve veterinerlikte hastalıkların önlenmesi

ve tedavisi için kullanılmaktadır. Ayrıca antibiyotikler, gıda endüstrisinde gıdaların korunmasında;

akuakültür, arıcılık ve hayvancılıkta ise büyüme destekleyicileri olarak kullanılmaktadır. Bununla

birlikte, antibiyotiklerin aşırı veya yanlış kullanımının, doğada antibiyotik dirençli bakterilerin (ADB)

ve antibiyotik direnç genlerinin (ADG) ortaya çıkmasına ve yayılmasına neden olduğu kanıtlanmıştır.

Örneğin, Staphylococcus aureus ve Escherichia coli gibi birçok patojenik bakterinin sülfonamid,

tetrasiklin, sefalosporin ve metisiline karşı direnç kazandığı rapor edilmiştir. Öte yandan, antibiyotik

direnç genlerinin kullanılan antibiyotiklere göre farklılık gösterebileceği belgelenmiştir. Örneğin,

bakterilerdeki sul I, sul II ve sul III genlerinin sülfonamid direncinden sorumlu olduğu rapor edilmiştir.

Daha önce tedavi edilebilen enfeksiyonlar geleneksel antibiyotiklere dirençli hale geldiğinden, bu

enfeksiyonlar insan sağlığı için risk oluşturur. Dünya Sağlık Örgütü tarafından belirlenen en büyük

tehditlerden biri olan antimikrobiyal dirence karşı hiçbir şey yapılmadığı takdirde, 2050 yılına kadar

yaklaşık 10 milyon insanın antibiyotik direnci sonucu öleceği tahmin edilmektedir.

Antibiyotiklerin insanlarda veya hayvanlarda tamamen metabolize edilememesi nedeniyle, uygulanan

antibiyotiklerin %50-90’ı ana ve metabolit formlarının bir karışımı olarak idrar ve dışkı yoluyla

çevreye atılmaktadır. Ev, hastane ve hayvan çiftliklerinden salınan antibiyotikler sulama suyu, nehirler

ve tarımsal topraklara karışmaktadır. Bu ortamlarda antibiyotik birikimi, antibiyotik direnç genlerinin

ve antibiyotik dirençli bakterilerin oluşumunu arttırmaktadır. Antibiyotiklerin ve antibiyotik direnç

genlerinin potansiyel tehdidi nedeniyle, bunların su ve toprak ortamlarında yaygınlığını değerlendirmek için birçok çalışma yapılmıştır. Son yıllarda yapılan çalışmalara göre, antibiyotik

direnç genlerinin sadece antibiyotik kullanımı ile değil bunların dışında tarım ilaçları, antidepresanlar,

ve kemoterapi ilaçları gibi çeşitli kimyasallarla yayılabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Bu derlemede, antibiyotikler hakkında kısa bilgiler verilerek, mikrobiyal direncin oluşum

mekanizmaları ve çevresel etkileri ile ilgili konulara değinilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Antibiyotik, Antibiyotik Direnç Genleri, Bakteri