Akademik Veri Yönetim Sistemi
II. International Colosseum Scientific Research and Innovation Congress, Rome, İtalya, 22 - 23 Şubat 2025, ss.138-159, (Tam Metin Bildiri)
Bu çalışma, siyaset-yönetim dikotomisini Post-Yeni Kamu İşletmeciliği (Post-YKİ) perspektifinden yeniden değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Siyaset ve yönetim arasındaki ilişki, kamu yönetimi ve siyaset bilimi disiplinlerinin temel tartışma konularından biridir. Woodrow Wilson’ın 1887’de ortaya attığı siyaset-yönetim dikotomisi, yönetimi teknik bir süreç olarak ele alırken, siyaseti değerler ve çıkar çatışmaları üzerinden tanımlamıştır. Ancak, Dwight Waldo ve Herbert Simon gibi düşünürler, yönetim süreçlerinin siyasetten tamamen bağımsız olamayacağını savunarak bu dikotomiye eleştiriler getirmiştir.
20. yüzyılın ikinci yarısında Yeni Kamu İşletmeciliği (YKİ) ve yönetişim yaklaşımları, siyaset-yönetim ayrımını daha da bulanıklaştırmıştır. Post-YKİ ise, küreselleşme, dijitalleşme ve çok aktörlü yönetişim modellerinin yükselişiyle birlikte, geleneksel yönetişim anlayışını aşarak çok aktörlü, çok düzeyli ve ağ tabanlı yönetişim modellerini öne çıkarmaktadır. Bu yaklaşım, yönetim ve siyaset arasındaki sınırları daha da belirsiz hale getirerek, bu iki alanın iç içe geçtiği bir yönetişim modeli önermektedir.
Çalışma, Post-YKİ’nin siyaset-yönetim dikotomisi içindeki konumunu analiz ederek, bu yaklaşımın kamu yönetimi ve siyaset bilimi literatürüne katkılarını değerlendirmektedir. Post-YKİ, yönetim süreçlerinde siyasetin kaçınılmaz olduğunu savunarak, geleneksel dikotomi anlayışını sorgulamakta ve yönetim ile siyasetin dinamik bir etkileşim içinde olduğunu vurgulamaktadır. Bu bağlamda, Post-YKİ, kamu yöneticilerini pasif uygulayıcılar olmaktan çıkarıp, aktif politika danışmanları olarak konumlandırmaktadır.
Sonuç olarak, Post-YKİ, siyaset-yönetim dikotomisini tamamen ortadan kaldırmaz, ancak onu daha esnek ve etkileşimli bir ilişkiye dönüştürür. Bu yaklaşım, kamu yönetiminin geleceği için daha uyumlu ve etkili bir model sunarken, siyasi denetim ile bürokratik uzmanlık arasında bir denge kurmayı hedeflemektedir. Çalışma, bu paradigma değişiminin kamu yönetimi teorisi ve pratiği açısından taşıdığı önemi vurgulayarak, literatürdeki boşluğu doldurmayı amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Siyaset, Yönetim, Dikotomi, Yeni Kamu Yönetimi, Post-Yeni Kamu Yönetimi
This study aims to re-evaluate the politics-administration dichotomy from the perspective of Post-New Public Management (Post-NPM). The relationship between politics and administration remains one of the fundamental debates in the fields of public administration and political science. Woodrow Wilson’s 1887 conceptualization of the politics-administration dichotomy framed administration as a technical process, while defining politics in terms of values and conflicts of interest. However, scholars such as Dwight Waldo and Herbert Simon critiqued this dichotomy, arguing that administrative processes cannot be entirely independent of political influences. In the latter half of the 20th century, the emergence of New Public Management (NPM) and governance approaches further obscured the distinction between politics and administration. Post-NPM, by contrast, transcends traditional governance frameworks in response to globalization, digitalization, and the rise of multi-actor governance models. It emphasizes governance structures that are multi-actor, multi-level, and network-based, further dissolving the boundaries between administration and politics and proposing a model in which these domains are deeply intertwined.
This study examines the position of Post-NPM within the politics-administration dichotomy and evaluates its contributions to the public administration and political science literature. Post-NPM challenges the traditional dichotomy by asserting the inescapability of politics in administrative processes, highlighting the dynamic interaction between the two spheres. Within this framework, Post-NPM reconceptualizes public administrators as active policy advisors rather than passive implementers.
Ultimately, while Post-NPM does not entirely abolish the politics-administration dichotomy, it transforms it into a more flexible and interactive relationship. This approach seeks to balance political oversight with bureaucratic expertise, offering a more integrated and effective model for the future of public administration. By emphasizing the significance of this paradigm shift, this study aims to contribute to the literature on public administration theory and practice.
Keywords: Politics, Administration, Dichotomy, New Public Management, Post-New Public Management