Farklı açılarda hazırlanmış implant abutmentlerine uygulanan çevresel oluk ve deliklerin implant destekli restorasyonların tutuculuğuna etkisi - The effect of different angled abutment with peripheral Groove and vent hole on the retention of cement retained implant-supported restorations

ÇİFTÇİ H., YANIKOĞLU N.

TPİD KONGRE, 9 - 12 Kasım 2017, cilt.1, ss.279-280

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Sayfa Sayıları: ss.279-280
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Farklı Açılarda Hazırlanmış İmplant Abutmentlerine Uygulanan Çevresel Oluk ve Deliklerin İmplant Destekli Restorasyonların Tutuculuğuna Etkisi

Hilal Asutay* , Nuran Yanıkoğlu**

* Dr. Uzman DentaClinic, Bursa, TÜRKİYE

** Prof.Dr.Atatürk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi Anabilim Dalı,Erzurum, TÜRKİYE

 

 

Amaç: Bu çalışmanın amacı, farklı açılarda hazırlanmış implant abutmentlerine uygulanan çevresel oluk ve deliklerin implant destekli restorasyonların tutuculuğuna etkisinin araştırılmasıdır.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmada 60 adet standart abutment kullanıldı. Bu abutmentler, CNC freze cihazında 15°’lik ve 30°’lik açı uygulanarak 2 gruba (n=30) ayrıldı. Her bir grup kendi içinde 3 alt gruba ayrıldı; (1) kontrol grubu, (2) çevresel oluk hazırlanan grup, (3) 180° karşılıklı olacak şekilde delik hazırlanan grup. Lazer sinterleme yöntemiyle tüm abutmentlerin üzerine metal altyapılar hazırlandı. Bu altyapılar öjenol içermeyen geçici siman ile simante edildi. Daha sonra örneklere termal döngü işlemi yapıldı. Tüm örneklere universal test cihazında 5mm/dk başlık hızı ile vertikal çekme testi uygulandı. Elde edilen sonuçlar İki yönlü ANOVA ve post hoc Tukey’s (HSD) ve student t testleri ile  istatistiksel olarak değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmamızın sonuçlarına göre; tutuculuk değerleri açısından, 15° ve 30°’lik açılı gruplar arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,001). Abutmentlere eklenen delikler ve olukların tüm gruplarda tutuculuğu arttırdığı, oluk eklenen grupların tutuculuk değerlerinin her iki grupta da en yüksek olduğu görüldü. En yüksek vertikal çekme kuvveti değeri (185,00±23,08 N) 15° açılı-oluk ilave edilmiş grupta elde edilmiştir. En düşük vertikal çekme kuvveti değerlerini (27,60±14,84 N)  ise 30° açılı kontrol grubu göstermektedir. Tüm alt gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05).

Sonuç: İmplant abutmentlerine uygulanan açının artması üst yapı restorasyonlarının tutuculuğunu azaltırken, delik ve oluk eklenmesi tutuculuğu arttırmaktadır.

Anahtar Kelimeler: İmplant destekli diş protezi, üstyapı, yapıştırma, retansiyon

The Effect of Different Angled Abutment with Peripheral Groove and Vent Hole on the Retention of Cement Retained Implant – Supported Restorations

Hilal Asutay* , Nuran Yanıkoğlu**

* Dr. Uzman DentaClinic, Bursa, TÜRKİYE (TURKEY)

** Prof.Dr.Atatürk University, Faculty of Dentistry, Prosthodontics Department, Erzurum, TÜRKİYE (TURKEY)

 

Purpose: The purpose of this study was to analyze the effect of vent hole or peripheral groove on retention of differently angled  (15° and 30o) abutments in of cement retained implant supported restorations.

Material and Method: A total of sixty standart implant abutments were used. Abutments were  divided into two groups at 15° and 30° angles on CNC . According to the modification, each group were divided into 3 subgroups; (1) no modifications, (2) with peripheral  groove and (3) with vent hole. Sixty metal frameworks were prepared using laser sintering to fit all abutments. All laser sintered frameworks were cemented with eugenol-free provisional cement. Then, all specimens were thermocycled. The frameworks were removed from the abutments by using the universal test machine and the peak removal force was recorded. Statistical analysis were performed with two-way ANOVA, post hoc Tukey’s (HSD) test-adjusted independent samples t-tests.

Results: According to the results, there were significant differences between 15° and 30° groups in terms of retention values (p<0,001). Additional hole and grooves enhanced retention in both groups. The highest mean value of vertical pull-out strength (185,00±23,08 N) was showed in 15-degree additional hole and grooves groups, and the lowest mean value of vertical pull-out strength (27,60±14,84 N)  was showed in 30-degree control group. Means values of additional groove specimens had the highest scores in both groups. In all groups, there were significant differences between all subgroups (p<0,05).

Conclusion: Increased abutment angle decreases retention, while addition of hole and groove increases.

Key Words: Implant-supported dental prosthesis, abutment, cementation, retention