Geçtiğimiz on yıllık süreç göz önünde bulundurulduğunda, Türkiye’nin çeşitli nedenlere dayalı olarak gerçekleşen yoğun bir göç gündemine sahip olduğu görülmektedir. Göç ve göçmenlik olgusu, çift taraflı olarak hem toplumsal hem de bireysel ölçekte derin etkilerin oluşumuna sebebiyet vermektedir. İnsani hak ve özgürlüklere erişim, uyum sorunları, kültürel sorunlar, ekonomik sorunlar gibi çeşitli etkenler, yoğun göç alan ülkelerdeki sosyal hayatın akışını doğrudan etkilemekte ve yabancılara karşı birtakım olumsuz algı ve tutumların oluşmasına neden olmaktadır. Yabancı düşmanlığı olarak da bilinen “zenofobi”, göçmen gruplara yönelik geliştirilen olumsuz algı ve uygulamaları ifade eder. Zenofobik eğilimler, tüm dünya ile birlikte Türkiye’de de son yıllarda artış göstermektedir. Bununla birlikte son bir yılda küresel ölçekte yaşanan Covid-19 pandemisi, yabancılara yönelik korku, kaygı ve nefret duygularının körüklenmesine neden olacak gelişmelere sahne olmuştur. Bu çalışma, Covid-19 pandemisine farklı bir perspektiften yaklaşarak, pandemi sürecinde Türkiye’deki göçmenlere yönelik algıları tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmaya ilişkin veriler; Türkiye’nin farklı şehirlerinde ikamet eden ve yaşları 18 ile 65 arasında değişkenlik gösteren 216 kişi üzerinden, çevrim içi anket formu vasıtasıyla elde edilmiştir. Çalışmanın bulguları yabancı düşmanlığının cinsiyete göre anlamlı şekilde farklılaştığını ve kadınların erkeklere göre zenofobi ortalamaların daha yüksek olduğunu, yabancı düşmanlığının örneklem dahilindeki illere göre farklılaşmadığını söylemektedir. Ayrıca bulgular ışığında, Covid-19 pandemi sürecinin zenofobik eğilimler üzerinde etkili olduğunu söylemek mümkündür. Katılımcılar, göçmenlerin salgının yayılmasını hızlandırdığı, maske-mesafe-temizlik kurallarına ve genel hijyen kurallarına uymadığını düşünmektedirler. Fakat, göçmenlerin aşı ve diğer pandemi hizmetlerinden faydalanmalarına karşı çıkmamaktadırlar.

Anahtar Kelimeler: Göç, Göçmen, Zenofobi, Covid-19.