Kompozit Rezinlerin Renkleşmeye Duyarlılığı Üzerinde Cila Sistemlerinin Rolü


Yılmaz M. N., Gül P., Altınok Uygun L.

Turkiye Klinikleri Journal of Dental Sciences, cilt.26, sa.1, ss.86-93, 2020 (Hakemli Dergi)

Özet

Amaç: Farklı polisaj sistemleri uygulanan iki kompozit rezin

materyalinin renkleşmeye duyarlılığının karşılaştırılmasıdır. Gereç ve

Yöntemler: İki farklı kompozit rezin (Clearfil Majestry Esthetic, Clearfil

Majestry Posterior) kullanılarak, kalınlığı 2 mm ve çapı 8 mm disk

şeklinde her bir materyalden 40 tane örnek hazırlandı. Her bir restoratif

rezin grubu rastgele 4 alt gruba ayrıldı ve kontrol grubu dışında diğer

üç grup farklı sistemlerle (Sof-lex, One-gloss, Enhance) cilalandı

(n=10). 24 saat distile suda bekletilen örneklerin başlangıç renk ölçümleri

yapıldıktan sonra, örnekler 1 hafta kahve ve 1 hafta çay içerisinde

bekletildi (3 saat/gün). İkinci renk ölçümleri 14 günlük

renklendirme periyodu sonunda spektrofotometre ile tekrarlandı. Elde

edilen veriler tek yönlü varyans analizi ve Tukey HSD testi ile değerlendirildi

(p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi). Bulgular:

Anterior kompozit rezin için tüm cila sistemleri arasında istatistiksel

olarak anlamlı fark bulunmaz iken (p>0,05), posterior kompozit rezin

için ise gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı farklılıklar bulundu

(p<0,05). En düşük ΔE değeri Posterior Enhance grubunda ve en büyük

ΔE değeri Posterior OneGloss grubunda gözlendi. Kompozit rezinler

açısından ele alındığında, posterior kompozit rezin gruplarına ait ΔE

değerlerinin anterior kompozit rezin gruplarına göre anlamlı ölçüde

yüksek olduğu bulundu (p<0,05). Sonuç: Bu çalışmanın sınırları

içerisinde, kompozit rezinlerin renkleşmeye duyarlılığı kullanılan rezin

ve cila sistemine göre değişmekle beraber, OneGloss cila sisteminin

tüm sistemler arasında başarı oranının en düşük sistem olduğu tespit

edildi.

Objective: The purpose of this study was to compare

the staining susceptibility of dental composites after application the

different polishing systems. Material and Methods: Two composite

resins (Clearfil Majestry Esthetic, Clearfil Majestry Posterior) were

used for this study. Fourty composite resin disks (8 mmx2 mm) were

prepared from each material. Specimens were divided four subgroups

and polished with three different polishing systems (Sof-lex, Onegloss

and Enhance). Other group was used as control group (n=10).

Specimens were stored in distilled water for 24 hours and then, baseline

color changes were measured with spectrophotometer. Afterwards,

specimens were immersed in coffee and tea for 1 week in each

(3 h/day). Color changes were remeasured with spectrophotometer

after 14 days of the immersion. Data were analyzed by one way

ANOVA, post-hoc Tukey HSD test (p<0.05 was considered statistically

significant). Results: Although there are no statistically significant

difference among polishing groups for anterior composite resin

(p>0.05), it was founded statistically significant difference among

polishing groups for posterior composite resin (p<0.05). The lowest

ΔE value was found in Posterior Enhance group but the highest ΔE

value was found in Posterior OneGloss. When comparing the restorative

materials, posterior composite resin showed more color change

than anterior composite resin (p<0.05). Conclusion: Within the limitations

of this study, we can say that the staining susceptibility of

composite resins changes according to composite resins and polishing

systems, but OneGloss polishing system is the most unsuccesfull

among polishing systems.