Bu araştırma çayır ve mera bitki örtülerinde doğal olarak yetişen bazı baklagil ve buğdaygil yembitkisi türlerinin besleme değerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla 9 baklagil ve 9 buğdaygiltürü yonca (Medicago sativa L.) ve kılçıksız bromun (Bromus inermis Leyss.)’un kontrol olarakkullanıldığı şartlarda kıyaslanmışlardır. Araştırma şansa bağlı tam bloklar deneme deseninde 4 tekerrürlüolarak planlanmıştır. Çiçeklenme başlangıcında örneklenen bitkilerde yaprak oranı, kuru madde oranı, hamprotein oranı, ADF ve NDF oranları ile nispi yem değerleri incelenmiştir. Baklagillerin yaprak oranı, hamprotein oranı ve nispi yem değeri yönünden buğdaygillerden üstün olduğu belirlenmiştir. Yaprak oranıyönünden baklagiller içerisinde mor çiçekli geven (Astragalus lineatus), yonca ve şerbetçi otu yoncası(Medicago lupulina) ön sıralarda yer alırken, buğdaygiller arasında koyun yumağı (Festuca ovina) ve çokyıllık tüylü brom (Bromus tomentellus) ilk sıraları almışlardır. Kafkas üçgülü (Trifolium ambiguum) ve morçiçekli geven türleri diğerlerinden daha yüksek ham protein oranına sahip olmuşlardır. Nispi yemdeğerinde ise mor çiçekli geven ilk sırayı alırken bunu melez üçgül (Trifolium hybridum) ve şerbetçi otuyoncası takip etmiştir. Buğdaygiller arasında ise çok yıllık tüylü brom en yüksek nispi yem değerine sahipolmuştur.
This research was carried out in order to determine the feeding value of some legume and grass forage crops, which were grown naturally in meadow and rangeland vegetation. For this purpose, 9 legumes and 9 grasses species were compared with alfalfa (Medicago sativa L.) and smooth bromegrass (Bromus inermis Leyss.) used as a controls. The research was planned as 4 replications in the completely randomized block experimental design. The leaf ratio, dry matter rate, crude protein content, ADF and NDF rates and relative feed values were examined in the plants sampled at the beginning of flowering. It was determined that legume species were superior to grasses in terms of leaf ratio, crude protein content and relative feed value. In terms of leaf content, Astragalus lineatus, Medicago sativa and Medicago lupulina are the mainstay among legumes, while Festuca ovina and Bromus tomentellus rank first among grasses. Trifolium ambiguum and Astragalus lineatus species had higher crude protein content than other species. Astragalus lineatus was the first in the relative feed value, followed by Trifolium hybridum and Medicago lupulina. Among the grass species, Bromus tomentellus had the highest relative feed value.
