Akademik Veri Yönetim Sistemi
Ataturk Universitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, cilt.13, sa.1, ss.19-27, 2018 (Scopus)
Bu çalışma, Erzurum Bölgesi şartlarına uyum sağlamış arı kolonilerinden kontrollü olarak yetiştirilen ana arılarla oluşturulan kolonilerde fizyolojik özellikleri belirlemek için yapılmıştır. Kışlatma süresince koloni başına gıda tüketimi genel olarak 6.59±0.18 kg olup, 3.30 kg ile 11.50 kg arasında değişim göstermiştir. Kolonilerin kışlatma dönemindeki gıda tüketimleri arasındaki fark istatiksel olarak önemli (P<0.05) bulunurken, kışlama dönemindeki popülasyon kaybı bakımından gruplar arasındaki fark ise istatiksel olarak önemsiz bulunmuştur (P>0.05). Gruplar dikkate alınmaksızın yapılan değerlendirmede ise, kışlama süresince koloni başına popülasyon azalması ortalama %36.93±0.78 olup, %26.56 ile %50.77 arasında değişim göstermiştir. Kuruçalı, Şehitler, Merkez, Mahmutçavuş, Samikale, Kontrol A ve Kontrol B gruplarında ortalama arılı çerçeve sayısı; 18.77±1.35, 19.40±1.59, 17.57 ±1.28, 13.50±1.14, 13.88±1.04, 14.60±0.95, 12.99±0.71 adet/koloni, ortalama kuluçka alanı; 4697.26±386.52, 4838.93±408.28, 4455.57±376.01, 3087.44±282.96, 3333.73±314.87, 3663.80±293.48, 2716.80±201.06 cm2/koloni ve ortalama bal verimleri; 38.14±6,33, 40.35±6,54, 32.26±6,18, 21.12±4.35, 22.26±4.02, 23.56±1.68, 13.17±2.06 kg/koloni olarak belirlenmiştir. Koloni popülasyonu ile kuluçka üretim etkinliği arasında r=+0.54 düzeyinde önemli (P<0.01) bir korelasyon bulunmuştur. Ayrıca, bal verimi ile koloni popülasyonu arasında pozitif ve çok önemli (P<0.01) korelasyon hesaplandı (r=+ 0.82). Sonuç olarak gezginci arıcılık işletmelerimdeki bal arısı kolonilerin; kışlama yeteneği, ergin arı gelişimi, kuluçka alanı gelişimi, bal verimi ve uçuş etkinliği gibi özellikler bakımından sabit arıcılık işletmelerindeki bal arısı kolonilerinden daha üstün bulunmuştur.
In this study was conducted to determine the physiological characters in colonies established by queen bees obtained from honey bee ecotype that has mostly adapted to the conditions of Erzurum region and reared under controlled conditions. Food consumption per colony during wintering was generally 6.59 ± 0.18 kg, varying from 3.30 kg to 11.50 kg. The difference in the food consumption of the colonies during the wintering period was statistically significant (P <0.05), while the difference between the groups in terms of the loss of the population during the wintering period was statistically insignificant (P> 0.05). In the evaluation without consideration of the groups, the average population reduction per colony during wintering was 36.93 ± 0.78%, varying between 26.56% and 50.77%.The averages of frames covered with bees in Kuruçalı, Şehitler, Merkez, Mahmutçavuş, Samikale, Kontrol A and Kontrol B groups were 18.77±1.35, 19.40±1.59, 17.57±1.28, 13.50±1.14, 13.88±1.04, 14.60±0.95 and 12.99±0.71 frames/colony, respectively. Avarage amounts of brood were 4697.26±386.52, 4838.93±408.28, 4455.57±376.01, 3087.44±282.96, 3333.73±314.87, 3663.80±293.48 and 2716.80±201.06 cm2/colony, and the average honey yields were found to be 38.14±6.33, 40.35±6.54, 32.26±6.18, 21.12±4.35, 22.26±4.02, 23.56±1.68 and 13.17±2.06 kg/colony, respectively. Correlation between the development of colony population and brood production was found significant (r=+0.54; P<0.01). In addition, positive and very significant (P<0.01) correlation was calculated between the honey yield and colony population (r=+0.82). As a result, honey bee colonies in the migratory beekeeping was found to be superior to the honey bee colonies in the stationary beekeeping in terms of wintering ability, adult bee development, brood area development, honey production and fly activity.