GERMNİSTİK IM DIGITALEN WANDEL, MUKADDER SEYHAN YÜCEL V.D., Editör, Trakya Üniversitesi yayınları, Edirne, ss.35-46, 2022
Kâhinlik sezgisinin üst eşiklerinde anlama ve alımlama kozmolojisini
konumlayan yazar, geleceğe yönelik öngörülerini yaşamla paylaştığı gibi
okuruyla da paylaşır. Gelecekten haber verme de denebilen bu vizyon
yeteneğinin, yazarın sezgi ve alımlama dünyasında özel bir çabayla mı yoksa
göksel bir verinin insanlığa aktarılması gereken göksel vergi mi olduğu
düşünülmeye değer konulardır. Dünya edebiyatının seçkin yazarlarının yanı
sıra, Alman edebiyatı dünyasına marka olmuş yazarları arasında sayılan
Avusturyalı Franz Kafka’yı (1883-1924) ve Thomas Bernhard’ı (1931-1989)
Kafkaesk ve Bernardesk modeliyle yüzyılın insanının karşılaşabileceği
tehditleri, yazın dünyasının ön habercileri olarak değerlendirmek hiç bu
dönemki kadar kendini haklı göstermemişti. Adı geçen yazarlar, kendi
eserlerinin yazı dünyasını geleceğe ışık tutan bir ön görü hazinesi olarak
okuruna armağan ettiklerine şimdi daha da yakından tanık olunmaktadır. Çağ
insanının, içinde yaşamak zorunda olduğu dijital süreç, bir kuşatım programı
olarak ilk dönem teknolojilerinin, dijitalleşmiş versiyonu olarak insanı tutsak
hale getirmiş ve yaşamın vazgeçilmez argümanları olarak insanı hem içerden
ve hem de dış evreninden; beyin odaklı düşünce süreçleriyle birlikte ve
çevresel yaşam kodlarıyla edilgen ve etkisiz bırakmıştır. Savaş sonrası yazın
dünyasında ortak bir olgu olarak yer alan birey, teknolojik yıkım, yalnızlık,
yabancılaşma, anomali odaklı duygu durumları, korku ve uyumsuzluk gibi
sorunlar yumağı, çağ insanının gelecekte kuşatılmışlık sendromu içinde
korkuyu beklerken yaşayacaklarına yönelik izler taşıyor gibidir. 4.0 sanayi
devrimi ile insan yaşamına giren tekillik döneminin en büyük sorunu da, insan
ve insanlık adına iyileştirici görünümlü teknolojik atılımların ve yatırımların,