Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, cilt.12, sa.2, ss.569-592, 2022 (Hakemli Dergi)
Günümüz Aydın İli, Bozdoğan İlçesi, Yazıkent Beldesi sınırları içerisinde yer alan, Neapolis Antik Kenti’nin
nekropol alanında 2010 yılında açığa çıkarılmış olan bir oda mezardan, bu çalışma kapsamında değerlendirilen 13
adet cam eser ele geçmiştir. Söz konusu eserler içerisinde kâse, unguentarium ve bardak gibi çeşitli örnekler
bulunmakta olup, çoğunluğu; konik gövdeli, armudi gövdeli, minyatür küresel gövdeli, tüp biçimli ve şamdan
(çan) gövdeli olmak üzere çeşitli alt tiplere ayrılan unguentarium isimli kap formu oluşturmaktadır. Neapolis
eserleri arasındaki en erken örnek, Helenistik Döneme ait olduğu anlaşılan kalıp yapımıyla üretilmiş olan kâsedir.
Kâse dışındaki eserlerin tamamı MÖ 1. yüzyılda Suriye’de ortaya çıktığı düşünülen serbest üfleme tekniği ile aletle
şekillendirilerek yapılmıştır. Bu kapsamda değerlendirilen eserler; tipolojik olarak gruplara ayrılmış, antik çağ
cam sanatı içerisinde bilinen örneklerle yapılan analojik değerlendirmeler sonucunda tarihlendirme yoluna
gidilmiştir. MÖ 2. yy’ın ortalarından, MS 3. yy’a kadar geniş bir tarih aralığında üretilmiş oldukları görülen
eserler içerisinde özellikle unguentariumların ölü gömme ritüelleriyle bağlantısı olduğu anlaşılmaktadır.