PEARSON JOURNAL OF SOCIAL SCIENCES & HUMANITIES, sa.9, ss.1-18, 2020 (Hakemli Dergi)
Sanat disiplinlerini birbirleriyle yakınlaştırma çabaları, zaman zaman aradaki farkları en
aza indirgeyip ortak bir amaç özdeşliği önerebilirken, ortaya duyusal ve duygusal bağlamda
melezleşen, kelimelerin, renklerin, ışığın, gölgenin ve biçimlerin içeriksel düzlemde kaynaştığı
yapıtların ortaya çıkmasına zemin hazırlamaktadır. Bu ikircikli ve disiplinlerüstü yaklaşıma
sanatın tarihsel akışında hemen her dönem rastlandığına Antik Yunan şairi Simonides’in, resim
susan bir şiir, şiir ise konuşan bir resim sanatıdır sözü referans olurken, sınırları aşma ve yeni
ilişki düzlemleri yaratma, sanatın çoğulcu anlayışa kapı aralayan doğasından kaynaklanan bir
reflekstir. Bu araştırmanın amacı, Dante Alighieri’nin İlahi Komedya isimli dünyanın en ünlü
epik şiirlerinden birinin kuramsal bir altyapı olarak kullanıldığı seçili heykel çalışmaları
üzerinden, sanat ve edebiyat arasında kurulan diyaloğun ürettiği yeni okumaları ortaya
çıkarmak, edebi fenomenlerle plastik sanatların yakınlaşma formülasyonlarını irdelemektir.
Sanatın geleneksel yöntemler üzerinden yürütmeye çalıştığı ontolojik yaratı sürecinin ifade
olanaklarını kısıtladığı anlarda başka bir pratikle sentezlenmesi, ortaya çıkarılan çalışmayı
kümülatif bir yapıya büründürebilir, üretilen fikri ve bilgiyi üst üste yığarak anlam alanının
genişlemeni tetikleyebilir.