DİYANET İLMİ DERGİ, cilt.56, sa.1, ss.225-246, 2020 (Hakemli Dergi)
Ülkemizde din hizmetleri resmî olarak, Diyanet İşleri
Başkanlığı tarafından; ‘Müftü’, ‘Vaiz’, ‘Murakıp’,
‘Kur’ân Kursu Öğreticisi’, ‘İmam’, ‘MüezzinKayyım’, ‘Aile Danışmanı’ vb. görevliler tarafından
yürütülmektedir. Bu görevlilerden halkla en fazla iletişim
içerisinde olanlar imamlar ve müezzinlerdir. Sürekli
göz önünde bulunmaları nedeni ile imam-müezzin arası
ilişkiler, cemaat tarafından yakından izlenmektedir. Bu
sebeple imam-müezzin arası iletişimin sağlıklı olması
son derece önemlidir. Zira bu iletişim, kürsüde mihrapta
ve minberde söylenenleri test etme niteliğine sahiptir.
Ayrıca imam ve müezzin, din hizmetlerinin ve din
görevlilerinin halka dönük yüzüdür. Dolayısıyla imammüezzin ilişkisi din görevlileri hakkında olumlu/olumsuz
kanaat oluşturabilecek özelliktedir. İmam-müezzin
arası ilişkilerde olumsuz örneklere rastlanmaktadır.
Bu makalede Hz. Peygamber (s.a.s.) ile Hz. Bilâl
(r.a.) arasındaki iletişim imam-müezzin özelinden/
penceresinden değerlendirilecektir. Çalışma genel olarak
meslekî dayanışmaya özel olarak da imam-müezzin arası
ilişkiye örnek olması amacı ile hazırlanmıştır.