Türkiye de Besi Sığırcılığının Bölgelerarası Yapısal Değişiminin Spatial Denge Modeli ile Analizi


Creative Commons License

Keskin A., Yavuz F.

GAP III. Tarım Kongresi, Şanlıurfa, Türkiye, 2 - 03 Ekim 2003, ss.137-142

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Şanlıurfa
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.137-142
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Tarım Bölgeleri itibariyle sığır eti üretim payı 1960 yılından 2000 yılına kadar geçen 40 yıllık sürede önemli bir değişim göstermiştir. Bu durum bazı bölgeleri olumlu, bazılarını ise olumsuz yönde etkilemiş ve sığır eti üretiminde bölgeler arası farklılıklara yol açmıştır. Çalışmada, bu farklıklara neden olan arz ve talep faktörlerinin etkileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Türkiye et sığırcılığı Spatial Denge Modeli 1982, 1991 ve 2000 yılları için oluşturulmuştur. Bölgesel et üretim paylarındaki değişimi etkileyen faktörler, bu temel yıllar dikkate alınarak tam periyot (1982-2000) ve kısmi periyot (1982-1991, 1991-2000) analizleri yapılmıştır. Arz ve talep fonksiyonları ile bölgeler arası nakliye masrafları kullanılarak oluşturulan model, Genel Cebirsel Modelleme Sistemi (GAMS) bilgisayar programıyla çözülmüştür. Türkiye et sığırcılığı  Spatial Denge Modeli analiz sonuçları, genel olarak ele alındığında politika yapıcı ve uygulayıcılarının bölgesel özellikleri de göz önünde bulundurarak politikalar belirlemeleri ve bölgesel farklıkları giderici yapısal politikalara ağırlık vermeleri gerektiğini göstermektedir.