Paroksetin İlişkili Hepatotoksisite, Bir Vaka Sunumu


Creative Commons License

Babacan H. E., Tuygar Okutucu F., Ceyhun H. A.

59. Ulusal Psikiyatri Kongresi & Depremler ve Ruh Sağlığı Sempozyumu, Ankara, Türkiye, 18 - 22 Ekim 2023, ss.138

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.138
  • Atatürk Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

GİRİŞ ve AMAÇ: Paroksetin kullanımına bağlı şiddetli hepatotoksisite nadir bir durumdur ve literatürde az sayıda vaka bildirilmiştir. Karşımıza hepatosellüler, kolestatik ve karma tipte çıkabilir. Genellikle idiyosenkratiktir ve öngörülemez. Paroksetin başlanacak hastalarda (özellikle karaciğer hastalığı olanlar ve potansiyel hepatotoksik ilaç kullananlar gibi yüksek riskli hastalar) tedaviye başlamadan önce ve en az yılda bir kez karaciğer enzimleri izlenmelidir. OLGU: 48 yaşında kadın hasta. Kasım 2022 tarihinde evde yüksekten düşme sonrası hematemez ile acil servise başvurdu. Kendi rızası dahilinde alınan anamneze göre; 2011 yılından beri baskın temizlik obsesyonları ve işlevsellik kaybı nedeniyle obsesif kompulsif bozukluk tanısı ile düzenli fluoksetin tedavisi alarak iyilik halinin sağlandığı, 2015 yılında OKB semptomlarına eşinin vefatı sonrası anksiyeteli depresyon tanısı eklendiği, takiplerinde mevcut fluoksetin tedavisinden fayda göremediği için son 15 aydır kademeli olarak Paroksetin 40 mg/gün tedavisine geçildiği öğrenildi. Kormorbid tıbbi hastalık ve ek ilacı yoktu. Acil servise başvurduğu zaman AST, ALT, GGT’nin yaklaşık 10 kat arttığı, albümin değerinin yükseldiği, protrombin zamanının normal olduğu, Hepatit-EBV gibi enfeksiyon ve ANA, AMA, ASMA, LKM gibi otoimmun parametrelerinin negatif olduğu görüldü. Çekilen Batın BT’nin ardından akut hepatit tanısı düşünülen hastada tarafımızca paroksetin kesildi. Bir hafta sonra karaciğer enzimleri normal seviyeye geriledi. TARTIŞMA-SONUÇ: Paroksetin metabolizasyonu karaciğerde sitokromP4502D6 enzimi vasıtasıyla sağlanır. Paroksetin kullanımıyla karaciğer enzimlerinde geçici hafif yükselmeler gözlenmiş olsa da, şiddetli hepatoksisite nadir görülen bir durumdur ve literatürde az sayıda vaka bildirilmektedir. Bu olguların bazılarında toksik hepatit tanısı karaciğer biyopsisi ile desteklenirken, bazılarında ilacın kesilmesinden sonraki günlerde düzelme olması nedeniyle biyopsi yapılmamıştır. Literatürde bildirilen vakalarda, karaciğer enzimlerinde bir haftadan altı aya kadar değişen takip süresinde tamamen düzelme olmuş ve tüm vakalar olumlu sonuç vermiştir. Paroksetinin hepatoselüler hasarı, doza bağımlı bir etkiden ziyade idiyosenkratik bir reaksiyondur. Önceden var olan siroz ve diğer hepatotoksik ilaçların kullanımı gibi risk faktörlerinin varlığında hastalar dikkatle izlenmelidir. Sonuç olarak, paroksetin ile ilişkili hepatotoksisite nadir görülen bir durum olsa da, tedaviye başlamadan önce ve yılda bir karaciğer enzimleri izlenmelidir. Anahtar Kelimeler: Hepatotoksisite, İdiosekrazi, Paroksetin