Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, cilt.36, sa.2, ss.183-194, 2022 (Hakemli Dergi)
Politik aktörlerin partiler arası işbirliğine ilişkin karar almadan önce faaliyet içerisinde bulundukları
siyasal sistemin kurumsal yapısını dikkate aldıkları genel anlamda kabul görmektedir. Bu kanaatin, Türkiye’de kurulan seçim ittifakları açısından da geçerli olduğunu söylemek mümkündür.
Bu durum Türkiye’de 24 Haziran 2018 seçimlerinde ortaya çıkan ve kuruldukları günden itibaren
Türk siyasal hayatına genel rengini veren “Cumhur İttifakı” ve “Millet İttifakı”nın oluşumunu teşvik
eden ve/veya sınırlandıran kurumsal faktörlerin neler olduğu hususunun araştırılması gereken ilgi
çekici bir konu haline getirmektedir. Çünkü bu seçimlerden önce kurumsal yapıda önemli değişiklikler yapılmıştır. Bunların da siyasal sistemin yapısını değiştirmek suretiyle politik aktörlerin
işbirliği yapma ya da yapmama yönündeki tercihlerine etki ettiği düşünülmektedir. Bu bağlamda
çalışmada öncelikle alan yazında Türkiye’deki durumu açıklamaya yardımcı olacağı değerlendirilen
kurumsal faktörler tespit edilmekte ve bunların teşvik edicilikleri ve/veya sınırlandırıcılıkları parti
bazlı olarak ele alınmaktadır. Nihayetinde Türkiye’de 2018 yılında yapılan değişikliklerle seçim ittifakları açısından son derece uygun bir ortam meydana getirildiği sonucuna varılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: 2018 seçimleri, seçim kanunları, seçim ittifakları, Türkiye