Giriş ve Amaç: İletişim becerileri hekim hasta ilişkisinin en önemli unsuru olup, tıp fakültesinin mezun yeterlikleri arasında yer almaktadır. Hekimlik mesleğine başlamadan, temel klinik becerilerden biri olan iletişim becerilerinin kazandırılmış olması ve olumlu tutum geliştirmesi tıp eğitiminin hedefleri arasındadır. Öğrencilerin eğitime karşı tutumları önemli ve eğitimin başarısı ile ilişkilidir.

Bu çalışma ile tıp fakültesi ikinci sınıf öğrencilerinin iletişim becerileri eğitimlerine karşı tutumlarının belirlenmesi, eğitim programının hazırlanmasında yol gösterici olması amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem: Çalışma Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi ikinci sınıf öğrencileri ile gerçekleştirildi. Öğrenciler çalışmanın amacı ile ilgili bilgilendirilerek sözel onamları alındı ve çalışmaya katılım gönüllülük esasına göre sağlandı. Veriler kişisel bilgi formu ve iletişim becerileri tutum ölçeği (CSAS) kullanılarak toplandı. CSAC 2001 yılında, tıp öğrencilerinin iletişim becerileri öğrenmeye yönelik tutumlarını araştırmak için, Rees ve ark. tarafından geliştirilen, pozitif (PAS) ve negatif (NAS) tutumları gösteren 26 maddelik, beşli likert sistemine göre yanıtlanan bir ölçektir. Ölçeğin Türkçeye uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları 2008 yılında Harlak ve ark. tarafından yapılmış, tıp öğrencilerinin iletişim becerilerine karşı tutumlarının belirlenmesinde kullanılabileceği bildirilmiştir. 

Veriler SPSS 25 (SPSS Inc., Chicago, IL, ABD) paket programında analiz edildi. Veriler sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, min, max değerleriyle sunuldu. Cinsiyete göre farklılıkların kıyaslanmasında bağımsız gruplarda t testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 kabul edildi.

Bulgular: Çalışmaya katılan 257 öğrencinin yaş ortalaması  20,13±2,134 , %51,8’i  kadın, % 48,2’si erkekti. Öğrencilerin PAS puanları 65 puan üzerinden ortalama  55,38±6,583, NAS puanları 30,25±4,486  bulundu. Kadın ve erkek öğrencilerin PAS puanları sırasıyla 55,65±6,450   ve 55,08±6,736  , NAS puanları ise 29,75±4,488 ve 30,79± 4,440 bulundu (Tablo 1).

Cinsiyetlere göre karşılaştırıldığında kadın ve erkek öğrencilerin PAS puanları arasında fark yoktu. Kadın öğrencilerin NAS puanları daha düşük olsa da istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05)(Tablo 2).

Ölçek maddeleri ayrı ayrı değerlendirildiğinde öne çıkan olumlu ve olumsuz tutumlar Tablo 3’de özetlenmiştir. 

Sonuç: Tıp fakültesi ikinci sınıf öğrencilerinin iletişim becerileri eğitimlerine karşı tutumları olumludur. Eğitim programları hazırlanırken, olumsuz tutuma sahip öğrencilerin de olduğu ve bu öğrencilere daha fazla emek harcanması gerekebileceği dikkate alınmalıdır. Eğitim programlarında sadece bilgi değil, beceri ve tutum kazandırmaya yönelik uygulamalara da yer verilmesi, eğitimlere en erken evrede başlanması önemlidir.