Akademik Veri Yönetim Sistemi
2. Uluslararası Halk Sağlığı Hemşireliği Kongresi, Türkiye, 07 Ocak 2021
Amaç: Bu araştırma hemşirelerin kadına yönelik eş şiddeti konusunda tutum ve uygulamalarını incelemek
amacıyla yapılmıştır.
Gereç-Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma, 15 Ocak 2014-Ekim 2019 tarihleri arasında Tunceli il
merkezindeki bir devlet hastanesi, toplum sağlığı ve aile sağlığı merkezlerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada
örneklem seçimine gidilmeden, ilgili kurumlarda çalışan toplam 302 hemşireden araştırmaya katılmayı kabul
eden 267 hemşire çalışma kapsamına alınmıştır. Verilerin toplanmasında Sosyo/Demografik Soru Formu ve Sağlık
Çalışanlarının Kadına Yönelik Eş Şiddeti Konusunda Tutum ve Uygulamaları Ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS 20
programında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde bağımsız gruplarda t testi, ANOVA, Mann Whitney U, Kruskal
Wallis testleri kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin %35.2’si 19-29 yaşında, %77.2’si kadın, %45.7’si lisans mezunu,
%66.7’si evli ve %60.3’ü ikinci basamakta çalışmaktadır. Hemşirelerin %70.8’i meslek yaşamı sırasında kadına
yönelik şiddet konusunda herhangi bir eğitime katılmamış ve %65.2’si şiddete maruz kalmamıştır.
Hemşirelerin, Sağlık Çalışanlarının Kadına Yönelik Eş Şiddeti Konusunda Tutum ve Uygulamaları Ölçeği toplam
puan ortalaması 2.44±0.23 olarak saptanmıştır.
Hemşirelerin ölçek toplam puanı ile yaş, evlilik süresi, görev süresi, şiddete maruz kalma durumu, güçlük yaşama
ve bildirim yapma gibi değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Hemşirelerin, kadına yönelik eş şiddeti konusundaki tutum ve uygulamaları olumlu düzeydedir. Ancak,
hemşirelerin çoğunluğunun kadına yönelik eş şiddeti konusunda eğitim almadığı belirlenmiştir. Hemşirelere kadına
yönelik eş şiddeti konusunda hizmet içi eğitimlerin artırılması ve bu konudaki olumlu tutum ve uygulamaların
geliştirilmesi önerilmektedir.