Tezin Türü: Diş Hekimliğinde Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Atatürk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Klinik Bilimler, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2021
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Büşra TOSUN
Danışman: Nuran Yanıkoğlu
Özet:
Polimer İçerikli
CAD/CAM Materyallerinin Rezin Simanla Bağlantısı Üzerinde Yüzey İşlemlerinin
Etkisinin İncelenmesi ve Materyallerin Yüzey Pürüzlülüğü ile Temas Açısının Karşılaştırılması
Amaç: Bu çalışmanın amacı polimer içerikli CAD\CAM materyallerine uygulanan farklı
yüzey işlemleri sonucu materyallerin rezin siman ile olan bağlantı dayanımının
incelenmesi ve bu işlemlerin yüzey pürüzlülüğü ile temas açısı üzerindeki
etkisinin değerlendirilmesidir.
Materyal ve Metot: Çalışmada her bir grupta 32 adet olmak üzere
toplam 128 adet 4 farklı polimer içerikli CAD\CAM materyali (PEEK, PEKK, Vita
Enamic, GC Cerasmart) kullanıldı. Her bir grup kendi içinde 2 alt gruba ayrıldı.
Üretici firmanın talimatları doğrultusunda her grup tavsiye edilen partikül
büyüklüğünde alüminyum oksit kumu ile kumlandı ve bu grup kumlama grubu olarak
alındı. Diğer grup ise 30 µm silika kaplanmış Al2O3
partikülleri ile pürüzlendirildi ve Cojet grubu olarak alındı. Kumlama ve Cojet
grubundaki örneklerin yarısına herhangi bir adeziv uygulama işlemi yapılmazken diğer
yarısına ise adeziv uygulaması yapıldı. Yüzey işlemleri uygulandıktan sonra dokunarak
taramalı profilometre cihazı kullanılarak numunelerin yüzey pürüzlülüğü
incelendi. Temas açısı ölçüm cihazı kullanılarak ise temas açısı ölçümleri
yapıldı. Tüm yüzey işlem gruplarından pürüzlülük ve temas açısı ölçüm
sonuçlarına göre ortalamaya en yakın olan örnek seçilerek ESEM analizi yapıldı.
Pürüzlülük, temas açısı ölçümleri ve ESEM analizleri yapıldıktan sonra tüm örnekler
akriliğe gömüldü ve self adeziv rezin siman ile simante edildi. Makaslama
bağlanma dayanımı universal test cihazı ile ölçüldü ve istatistiksel veri
analizi yapıldı.
Bulgular: Yüzey
işlemleri uygulanan polimer içerikli CAD/CAM materyalleri arasında pürüzlülük
ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır.
Materyallere, yüzey işlemlerine ve adeziv uygulamasına göre temas açısının
ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır. PEKK
materyalinin adeziv uygulanmayan kumlama grubunda temas açısı en yüksek
bulunurken (117,1 ± 14,8°), VITA materyalinin
adeziv uygulanmayan Cojet grubunda ise temas açısı en düşük bulunmuştur (22,6 ± 4,3°). Bağlanma dayanımı açısından materyal
ana etkisi incelendiğinde en yüksek bağlanma dayanımı GC materyalinde elde
edilirken (8,1 ± 4,1 MPa), en düşük bağlanma
dayanımı ise PEEK materyalinde elde edilmiştir (5,6 ±
3,5 MPa). Adeziv ana etkisi incelendiğinde en yüksek bağlanma dayanımı
adeziv uygulanan grupta elde edilmiştir (9,1 ± 3,6
MPa). Materyal, yüzey işlemi ve adeziv üçlü etkileşiminde ise bağlanma
dayanımı açısından anlamlı fark bulunmamıştır.
Sonuç: Kullanılan materyale bağlı olarak bir takım yüzey işlemlerinin
uygulanması makaslama bağlanma dayanımını dolayısıyla da klinik başarının
artmasını sağlamaktadır. Çalışmada kullanılan alüminyum oksit ile kumlama ve
Cojet mekanik yüzey işlemleri, benzer bağlanma dayanımı değerleri gösterdiğinden
hasta başı chairside olarak CAD/CAM ile restorasyon üretiminin ardından daha
pratik ve kullanımı kolay olan Cojet sistemi alüminyum oksit kumlamaya bir
alternatif olarak tercih edilebilir.