Probiyotiklerin kronik neonikotinoid (acetamiprid, imidacloprid) toksisitesi üzerine etkilerinin ratlarda araştırılması


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tıbbi Farmakoloji Anabilim Dalı Başkanlığı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ÇİĞDEM SEVİM

Danışman: Erol Akpınar

Özet:

Amaç: Ratlarda neonikotinoid pestisitler ile oluşturulan kronik toksisite deneyinde; karaciğer, bağırsak, böbrek ve beyin dokusu üzerinde pestisitlerin olası toksik etkilerinin bir probiyotik olan Saccaromyces Boulardii ile önlenilmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Bu çalışma, 72 adet, erkek Wistar Albino türü ratlar üzerinde yapıldı. Acetamiprid 12.4 mg/kg, imidacloprid 5.7 mg/kg ve probiyotik 1x109 CFU, 1mg/kg dozlarında 13 hafta boyunca oral olarak verildi. Deney süresi boyunca haftalık ağırlıkları alındı ve kaydedildi. Deney sonunda sevofluran anestezisi altında alınan kan örneklerinden hematolojik, biyokimyasal tetkiklerin yanı sıra, Comet testi ile de genotoksik analizler yapıldı. Alınan organların ağırlıkları tartıldıktan sonra, dokularda Likid Kromatografi/Kütle Spektrofotometri ile imidacloprid, acetamiprid ve metabolitleri olan 6-chloronicotinic acid kalıntı analizi yapıldı. Dokulardaki hasarı tespit etmek için histopatolojik incelemeler yapıldı. Ayrıca beyin dokusunda 8 OHdG ve GFAP, bağırsak dokusunda IL-6 immünpozitiflikleri immünhistokimyasal yöntemler ile tespit edildi. Bulgular: Ratların haftalık ağırlık değişiklikleri ile biyokimyasal-hematolojik parametrelerde ki değişiklikler de anlamlı bir fark bulunmadı. Probiyotiğin karaciğer ve böbrek dokusunda acetamiprid birikimini azalttığı ve istatistiksel olarak bunun çok anlamlı olduğu tespit edildi. Probiyotik, imidacloprid birikimini de azalttı fakat bu istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Probiyotik tedavisi uygulanan pestisit gruplarında beyin dokusunda 8 OHdG ve GFAP ve bağırsakta IL-6 immünpozitifliğinin istatistiksel olarak azaldığı bulunmuştur. Genotoksik analizde ise probiyotik verilen gruplarda bir hasar oluşmadı, sadece acetamiprid grubunda DNA hasarı oluştuğu bulundu. Histopatolojik inceleme de acetamiprid ve imidacloprid’in incelenen organlarda hasara neden olduğu ancak probiyotiğin bu hasarı azalttığını da gördük. Sonuç: Probiyotik olarak kullanılan Saccharomyces Boulardii’nin kronik pestisit maruziyetinde dokuları koruduğu, genotoksik hasar oluşmasını önlediği, inflamasyon ve apoptozisin şiddetini azalttığı aynı zamanda karaciğer ve böbrekte imidacloprid ve acetamiprid kalıntılarını azaltarak hasarı önlediği bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Acetamiprid, imidacloprid, neonikotinoid, probiyotik, saccharomyces boulardii