Amaç: Bu çalışmanın amacı; beden eğitimi ve spor bölümünde öğrenim gören öğrencilerin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının yaşam doyumlarına etkisinin incelenmesidir.

Yöntem: Çalışma, gözlemlerin ve ölçme yöntemlerinin tekrarlanabildiği ve sayısal araştırmalar vasıtasıyla gerçekleştirildiği araştırma yöntemi olan nicel araştırma yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma nicel araştırma tekniklerinden olan ilişkisel tarama yöntemi modeline sahiptir. Araştırmaya katılanların kişisel bilgilerinin tespiti için araştırmacı tarafından sosyo-demografik bilgi formu oluşturulmuştur. Katılımcıların sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının ölçümlenmesi için Walker ve arkadaşları (1987) tarafından geliştirilen ve Bahar ve arkadaşları tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Sağlıklı Yaşam Biçimi Ölçeği II” kullanılmıştır. Katılımcıların yaşam doyumlarının ölçümlenmesi için Diener, Emmons, Laresen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilen Dağlı ve Baysal tarafından Türkçeye uyarlanan Satisfaction of Life Scale “Yaşam Doyumu Ölçeği” kullanılmıştır.

Bulgular: Demografik verilere göre sağlıklı yaşam biçimi davranışı puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Spor branşlarına göre sağlıklı yaşam biçimi davranışları ölçeği alt boyutları ve yaşam doyumu ölçeği değerlendirildiğinde ise; sağlık sorumluluğu, fiziksel aktivite ve beslenme alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark belirlenmiştir.

Sonuç: Araştırma sonucuna göre beslenme alt boyutu ile yaşam doyumu arasında negatif yönde düşük düzeyde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Diğer sağlıklı yaşam biçimi davranışları boyutları ve yaşam doyumu arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark belirlenmemiştir. sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının %4,5’ini beslenme boyutu tek başına açıklamaktadır. Beslenme boyutunda sağlanacak olan bir birimlik artış yaşam doyumunu %42,8 oranında azaltacaktır.

Anahtar Kelimeler: Beden Eğitimi, Spor, Sağlıklı Yaşam Biçimi, Yaşam Doyumu