Dişsiz Maxilla Posterior Bölgede İmplant Üstü Protetik Tedavi Yöntemlerininİmplant ve Çevresindeki Kemik Üzerinde Oluşturduğu Stresin Sonlu ElemanlarAnalizi Yöntemiyle Karşılaştırılması


Creative Commons License

Tezin Türü: Diş Hekimliğinde Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Atatürk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2022

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: YAKUP KAPTI

Danışman: Nuran Yanıkoğlu

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Dişsiz Maxilla Posterior Bölgede İmplant Üstü Protetik Tedavi Yöntemlerinin İmplant ve Çevresindeki Kemik Üzerinde Oluşturduğu Stresin Sonlu Elemanlar Analizi Yöntemiyle Karşılaştırılması Amaç: Maksilla posterior bölgeye dört farklı implant protez kombinasyonu uygulanarak hangisinin en ideal tedavi olduğu konusunda sonlu elemanlar analizi kullanılarak kıyaslamalar yapılmıştır. Serbest sonlanan posterior maksillada kısa implant, açılı implant uygulamasının, kanat uzantısının ve greftlemenin implant, abutmentler, implant üstü protezler üzerinde oluşturduğu von Mises stres değerlerinin, kortikal ve trabeküler kemikler üzerinde oluşturduğu maximum ve minimum principal strain değerlerinin sonlu elemanlar analizi ile incelenmesi amaçlanmıştır. Materyal Metot: Bu çalışmada bilgisayar ortamında atrofik maxilla posterior bölgesini temsil eden dört farklı model tasarlanmıştır. Birinci model hariç diğer modellerde 4.1 mm çapında 10 mm uzunluğunda ikişer adet standart implant kullanılmıştır. Birinci modelde 4 no’lu diş bölgesine standart implant, 6 no’lu diş bölgesine ise artmış sinüs pnömatizasyonundan dolayı kısa implant yerleştirilmiştir. İkinci modelde 4 ve 5 no’lu diş bölgelerine standart implantlar yerleştirilmiştir ancak 5 no’lu diş bölgesinde implant sinüs bölgesini teğet geçecek şekilde distale 30° eğimli olarak yerleştirilmiştir. Üçüncü modelde artmış sinüs pnömatizasyonu bulunan bölgeye greft uygulaması tasarlanmıştır, 4 ve 6 no’lu diş bölgelerine standart implantlar yerleştirilmiştir. Dördüncü modelde ise iki adet standart implant 4 ve 5 no’lu diş bölgelerine yerleştirilmiş, distal kanat yapılmıştır. Tüm modellerde ti-base abutmentler kullanılmış ve 4-5-6 no’lu diş bölgelerini kapsayacak şekilde implant üstü hibrit protezler tasarlanmıştır. Bu protezlerin bukkal tüberküllerinin üzerine, implantların uzun aksına 30º açı olacak şekilde toplamda 200N oblik kuvvet uygulanmıştır. Bulgular: İmplant ve abutmentlerde oluşan en yüksek von Mises stres değerleri ve kortikal kemikte oluşan en yüksek strain değerleri distal kanadın bulunduğu dördüncü modelde, trabeküler kemikte oluşan en yüksek maximum principal strain değeri kısa implantın bulunduğu birinci modelde, implant üstü hibrit protezlerde oluşan en yüksek von Mises stres değerleri ise açılı implantın bulunduğu ikinci modelde gözlemlenmiştir. Sonuç: Tüm modeller arasında genel olarak en güvenilir değerler greft kullanılarak hazırlanan üçüncü modelde, en riskli değerler ise distal kanadın kullanıldığı dördüncü modelde elde edilmiştir. Açılı ve kısa implant bulunan modeller karşılaştırıldığında ise açılı implant sisteminin genel olarak daha az stres ve strain değerlerine sebep olduğu tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Kısa İmplant, Posterior Maxilla, Sinüs Pnömatizasyonu, Sonlu Elemanlar Analizi.