Deneysel hipertiroidi oluşturulan ratlarda melatonin uygulamasının torasik aortun vasomotor aktiviteleri üzerine etkilerinin incelenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Fizyoloji Anabilim Dalı Başkanlığı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: HİLAL ÜSTÜNDAĞ

Danışman: Mustafa Gül

Özet:

Deneysel Hipertiroidi Oluşturulan Ratlarda Melatonin Uygulamasının  Torasik  Aortun Vasomotor Aktiviteleri Üzerine Etkilerinin İncelenmesi

Amaç: Hipertiroidizm, birçok etiyolojisi, bulguları ve potansiyel tedavileri olan yaygın bir endokrin bozukluktur. Pineal bezin başlıca hormonu olan melatoninin (MEL) birçok nörobiyolojik etkileri mevcuttur. Bununla birlikte, MEL’in damar dokuları üzerine etkileri halen belirsizdir. Bu çalışmanın amacı, MEL’in hipertroidili rat izole torasik aortu üzerine etkisini ve kontraktil ajanlara [potasyum klorür (KCl) ve fenilefrine (FE)] karşı vasküler reaktivitesindeki rolünü araştırmaktır.

Materyal ve Metot: 34 adet Wistar-Albino cinsi erkek rat dört gruba ayrıldı: Kontrol, hipertiroidi, melatonin ve hipertiroidi+melatonin. Hipertiroidizm, 0.3 mg/kg/gün dozunda L-tiroksinin intraperitoneal (i.p) uygulanması ile oluşturuldu. In vivo MEL uygulaması i.p yol ile 3mg/kg/gün olarak ve in vitro MEL uygulaması 10-4-10-10 M dozunda banyo ortamında kullanıldı. Servikal dislokasyon metodu ile ötenazi edilen ratlardan yaklaşık 1cm boyutunda desenden torasik aort izole edildi.           İzole organ banyo ortamına FE ve KCl kontraktil ajanları bir protokol çerçevesinde uygulanarak torasik aort düz kas halkalarının doz-cevap eğrileri elde edildi.

Bulgular: FE ile indüklenenen izole torasik aort düz kas halkalarından elde edilen yanıtlar değerlendirildiğinde, sonuçlarımız, kontrol grubundaki ratlara kıyasla hipertiroidi grubundan alınan aort halkalarının kontraktil yanıtlarının anlamlı oranda azaldığını, in vivo melatonin uygulaması yapılan grupta ise kontraksiyon yanıtlarında hipertiroidi grubuna kıyasla daha az oranda azalma görüldü. KCl ile indüklenen kontraksiyon yanıtları; melatonin grubunda, diğer tüm gruplara kıyasla artış gösterirken, kontrol grubuna kıyasla hipertiroidi ve hipertiroidi+melatonin grubu kontraksiyon yanıtlarında azalma tespit edildi. Hipertiroidi grubundaki kontraksiyon yanıtındaki azalma, melatonin+hipertiroidi grubuna kıyasla anlamlı düzeyde yüksek idi. 

Sonuç: FE ve KCl tarafından indüklenen kasılmalar, L-Tiroksin ile oluşturulan hipertiroidizimli ratlardan izole edilen torasik aort halkalarında önemli ölçüde azaldı. İn vivo ve in vitro melatonin uygulaması ise hipertiroidizmin azalttığı kontraksiyon yanıtlarını kısmen artırdı. Özet olarak, sonuçlarımız göstermektedir ki hipertiroidizmin oluşturduğu vasküler dirençteki azalmayı MEL önlemektedir. 

Anahtar Kelimeler: Hipertiroidizm, melatonin, rat aorta, vasküler reaktivite.